ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในหลักการของวิชชาธรรมกาย ความรู้แจ้งของพระธรรมกายในพระธรรมเทสของพระมงคลเทพมุนีในวาระต่างๆ เช่น กล่าวถึงการรู้แจ้งอริยสัจ 4 ว่า
...ถามต้นหา อาวต้นหา วิวัฒนาหีเป็นเหตุให้
เกิดชาติ ต้องดับด้วยศีล สมาธิ ปัญญา วิมุติ วิมุติญาณทัศนะ
ดังกล่าวแล้ว ถอดกันไปเป็นชั้นๆ จนกระทั่งพระอรหัตดับหมด
ดวงนั้นแหละเป็นตัวโรที่เข้าถึงซึ่งความดับนั้นเป็นมรรค์ สัจจะ
ธรรมทั้ง 4 นี้ต้องมีธรรมภายในจึงจะมองเห็น ไม่มีธรรมภายใน
มองไม่เห็น (รอ. 326)
ความรู้แจ้งในอริยสัจนี้สอดคล้องกับจตุสัจของพระธรรมกายในคัมภีร์
พระธรรมกาย สำหรับความรู้แจ้งในไตรลักษณ์นั้น ท่านแสดงไว้เช่นกันว่า
...รู้ว่าเป็นร ดุตู ล้วนแต่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา งั้จะรู้ชัดๆ เช่นนี้เห็น
ชัดๆ เช่นนี้ ด้วยอภาธรรมกาย ตกายมนุษย์ กายทิพย์ กาย
รูปพรหม รูปพรหม ทั้งหยาบทั้งละเอียดเห็นไม่ได้ เห็นได้แต่
ตรัสรรภายใน (รอ. 325)
การรู้แจ้งใน ทุกข์ อนันิจจ อนตตา นี้ย่อมได้ชัด ลักษณะญาณในคัมภีร์
พระธรรมกายอย่างตรงไปตรงมา ในส่วนญาณรู้การเกิดการดับ ท่านกล่าว
เหตุการณ์ครั้งปรุงเทศนาว่า
... ความเห็นธรรมปราศจากภิ และมลทินได้เกิดขึ้นแต่
บทที่ 4 เอเชียรคณเนย์ | 327