หลักฐานทางกายาในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 276/604

หลักฐานทางกายาในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ พุทธธะนั่นแหละท่านเป็นผู้ตรัสตรัสรู้ธรรมทั้ง 4 เข้าเป็นพระพุทธเจ้าขึ้นที่เดียว เป็นเนมิทนามเกิดขึ้นเรียกว่าพุโธ (ธ. 421) ความหมายของ "ธรรมกาย" ที่เก็บรักษาไว้ในสังกษ์ตาคมะฉบับแปลภาษาจีน ณ จุดนี้จึงเป็นความหมายที่ตรงกันกับหลักการในวิชาการธรรมกายทุกประการ 3.2.6. อริยสาวกเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยธรรมกาย79 ในมหาปรินิรวาณสูตร ฉบับทีระอาคม80 ที่แปลเป็นภาษาจีนโดยท่านพุทธศและท่านอุปเหนียน (T001 1: 13b2-10) ในราวปี พ.ศ. 95681 มีข้อความกล่าวถึงพระอริยสงฆว่าจะเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยธรรมกาย ดังนี้82 ...僧善共同。諸行質無有諍論。道果成就上下和順法身具足。 向須陀洹得須陀。向斯陀舍得斯陀舍。向那含得阿那含。向阿羅漢得阿羅漢。是謂如來聖之宗。其可敬也之福田。 คำแปล: พระสงฆ์สงฆ์เป็นผู้ปฏิบดีดี มีความเป็นอยู่อย่างสงบสุข ปราศจากคำ Yen ย่อ ได้รับผลของการปฏิบัติสู่ความ 79 เนื้ออกจากงานวิจัย “ธรรมกายในคัมภีร์มหาปรินิรวาณสูตร” (ชัยสิทธิ์ สุวรรณรางกูล 2557) 80 เป็นหนึ่งในคัมภีร์ “อาคะ” ซึ่งเป็นคัมภีร์ของนักเขียนหลัก ไม่ใช่ของมหายาน แต่ที่เชื่อว่าชื่อว่า มหาปรินิรวาณสูตร แทนที่จะเป็น “มหาปริิพานาสูตร” นั้น เพราะเป็นการสละคำที่ใช้แบบสันสกฤตสำหรับคัมภีร์อาคะโดยทั่วไป มิได้หมายถึงมหาปรินิรวาณสูตรฉบับมหายาน 81 คัมภีร์ที่ชาญฉลาดชะบับนี้เชื่อว่ามาจากภาษาคานธาริ ไม่ใช่ภาษาสันสกฤต 82 ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ในรายงานการวิจัยของ ชัยสิทธิ์ สุวรรณรางกูล (2557)