หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับวิชาการ : หน้า 372/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับวิชาการ ... เมิ่งเข้ามาถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ยังไม่มีพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ จะจรตรงไหนล่ะ? ใจต้องจรนิ่งเข้าที่ศูนย์กลางของธรรม ที่ทำให้เป็นนายมนุษย์ ตรงนั้นถ้าได้นายมนุษย์แล้ว ตรงนั้นแหละที่จะเป็นพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ต้องทำใจให้นิ่งตรงนั้น ให้หยุดนิ่ง ... ถ้าว่าเข้าถึง กายพระอรหัตตละเอียด หยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลางธรรมที่ทำให้เป็นนายพระอรหัตตละเอียด ที่ตั้งของใจที่รด ที่รดของใจเรียกว่า ถูกพุทธรัตนะ ถูกธรรมรัตนะ ถูกสงฆรัตนะ ตัวจริงที่เดียวให้จรดอย่างนี้ (ธร. 313-4) นอกจากนี้คัมภีร์แนะนำการปฏิบัติธรรมสองฉบับนี้ และคัมภีร์ “ธมมกายสุด อตุฑูฒณุณา” ที่ตีพิมพ์โดยอรรถเขตส์ แล้วในคัมภีร์มีคัมภีร์อื่นที่อรวม “คาถาธรรมกาย” เป็นส่วนหนึ่งในนั้นด้วย เช่น คัมภีร์พระคุณแก้วปิกขุบับเกาะเจี๋ยน พนมเปญ ที่คลอดเมื่อปี พ.ศ. 2487 มีข้อความเกี่ยวกับพิธีบูญและระบว่า พิธีบูญนี้เป็นเนื้อหาส่วนหนึ่งที่รับมาจากคัมภีร์ชื่อ “พระธัมมกาย” เป็นไปได้ว่า คัมภีร์ “พระธรรมกาย” ดังกล่าวจะหมายถึงคัมภีร์ที่มีคาถาธรรมกายและมีเนื้อหาเกี่ยวกับพิธีธรรมบางอย่างที่อาศัยคาถาธรรมกายเป็นส่วนสำคัญ ซึ่งยังต้องสืบค้นโดยละเอียดต่อไป 4.1.1.7. บทสรุปคาถาธรรมกาย คาถาธรรมกายเป็นคัมภีร์ภาษาบาลีที่มีลักษณะเฉพาะของเอเชียอาคเนย์ พบหลายแห่งในประเทศไทย และกัมพูชา ประกอบด้วยเนื้อหาสองส่วนหลักคือ บทแจกแจงพระพุทธคุณที่เปรียบเทียบพุทธคุณแต่ละหมวดว่า