ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ
ให้สัญญาเห็นต้นกะหมอมเป็นดังแสงดาวสว่างลงไปถึง
คอ ว่าน โมโม ตสสุ ที่หนึ่งนึกได้ชื่อว่า โสมคา¹และ ระนิกในคดัง
แสงดาวด้วยตน ระนิกสัญญาล่วงลงหัวไว้ ว่า โมโม ตสสุ แถม
ที นึกได้ชื่อว่า สกทาคมมฺค และ ระนิกในหัวใดดังแสงดาวนั้น
ให้ก้อยระนิกสัญญาลงถึงสะดือ ว่า นโม ตสสุ แถมหิ่ง...ชื่อว่า
อนาคามิมค และ ระนิกในนภาพดังแสงพระอาทิตย์ขึ้นนั้น ค่อย
ระนิกสัญญากลงถึงที่นับชิ้นแล้วชำระนิกให้สง่ารุ่งเรืองขึ้นภายบน
ระนิกที่อันสว่างรุ่งเรืองให้อื่นออกด้วยประตูวารทั้งหมด ชื่อว่า
อรหนตุมค และ ได้ถึงนวมโลกตรมมฺค คือตามโคลงเจาะ
ส่องไว้ทั้งสิ้นแห่งนั่นแลมฺบ²คลสต์นาอาชิมดาว้มามาหายเสียง
แล้วก้อมือขึ้นให้พระธรรมเจ้าถือตุ่นอยู่ในนาฏดังแสงพระอาทิตย์
เป็นดังว่ามาดังหลังแล โลกุตตรมฺค สหสุสว รุตตปฺูเปา
พุทธาวนา และ ได้รำบูปรางพระธรรม ได้มรรคสี พันคบ
อานิสงส์นั้นก็เท่าทางปรมัตถุตพุทธรวนและ...ให้ค่อยอนุโลมห
ปฏิโลมด้วยญาณสมาธิเต่านาถึงนาฏให้มัน ชื่อว่าโสดผละ
เข้าสู่โรหิปประตูรถในตา ได้บำบาปธรรมตายสองตัวเสียด
ชื่อว่าจวิกิจจา จิตตุปาป ครับเสียดาชาติเตียนกังกได้เอาตัวไป
เกิดในชั้นฟ้าจอรับอยู่จิดชาติอีกได้ขึ้นนิมพาพนบ่อยๆให้ไป
ตกนรถแล้ว ให้ค่อยอนุโลมปฏิโลมด้วยปรยาตฺญาณสมาธิแต่ナーเกิลถึงนาฏให้มัน ชื่อว่าโลดผละ
เข้าสู่โรหิปประตูรถในตา ได้บำบาปธรรมตายสองตัวเสียด
ชื่อว่าจวิกิจจา จิตตุปาป ครับเสียดาชาติเตียนกังกได้เอาตัวไป
เกิดในชั้นฟ้าจอรับอยู่จิดชาติอีกได้ขึ้นนิมพาพนบ่อยๆให้ไป
ตกนรถแล้ว ให้ค่อยอนุโลมปฏิโลมด้วยปรยาตฺญาณสมาธิแต่