ข้อความต้นฉบับในหน้า
3. ธรรม arbitraryกับการสอดพัน
3.1. 無疾病者即真解脫. 真解脫者即如來. 如來無疾身亦無有病. 如是無疾身即如來. (T374 12: 392b8)
คำแปล: การไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ หมายถึงการมีความหลุดพ้นที่แท้จริง การหลุดพ้นหมายถึงพระตถาคต พระตถาคตไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ. ฉะนั้นธรรมกายก็ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ การไม่มีโรคภัยไข้เจ็บคือพระตถาคต
ข้อความนี้กล่าวถึงคุณสมบัติของธรรมกายและพระตถาคตว่าเป็นความหลุดพ้นซึ่งเปรียบเทียบกับความไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ คือ “ไม่มีอาพร” นั่นเอง ซึ่งนับเป็นคุณสมบัติของนิพพานที่มีคำสอนเก่าแก่ของพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในคัมภีร์ภาษาบาลีและพระไตรปิฎกบาลี (ด 3.1.3 และ 3.1.8) ดังนั้น เนื้อความในบทบริวารสูตรนี้จึงเสมือนจะกล่าวถึงคุณสมบัติของธรรมกายและตถาคตว่ามีคุณสมบัติเดียวกันกับนิพพาน
ยังมีอีกบางแห่งที่พระสูตรกล่าวถึงธรรมกายว่ามีคุณลักษณะเดียวกันกับนิพพาน เช่น
3.2. 一切法中涯犹常. 如來體之故名犹常. (T374 12: 390a24)
คำแปล: ในธรรมทั้งหมดหลายพระนิพพานเป็นนิรันดร ดังนั้นกายของตถาคตจึงเป็นนิจจังเช่นกัน