ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ
พระโพธิสัตว์ในอุดมคติ " ขึ้นมา ว่า ต้องเป็นพระโพธิสัตว์ที่เข้าสู่และเป็นธรรมกายแล้วเท่านั้น และเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยปฏิหาริย์และบารมี เราจะพบแนวทางท่านอยู่ในพระสูตรมหายานหลายฉบับ ซึ่งหากนำมาเปรียบเทียบกันดูแล้ว จะเห็นว่ามีร่องรอยความสอดคล้องและความต่อเนื่องของ " การขยายความคำสอนออกไปเรื่อยๆ" ดังเช่นประเด็นที่ขยขของพระโพธิสัตว์ไม่ต้องการอาหารนี้ อาจเป็นประเด็นที่ขยายความมาจากหลักการในมหาปรินิพพานสูตร ฉบับมหายาน ที่กล่าวถึง " ธรรมกาย คือกายแท้ของพระตถาคมไม่ได้ถูกล่อล่วงด้วยอาหาร" ดังกล่าวต่อไปข้างหน้า (ดู 3.2.4.2)
กล่าวได้ว่า หลักการเกี่ยวกับธรรมกายและพระโพธิสัตว์ของมหาสังขิกะ-โลโกตรวาท ซึ่งเป็นต้นเค้าของมหายานบางสายเน้น ตรงกันกับคำสอนใน วิชาชาธรรมภายในยมคัศท์และหลักการเบื้องต้น แต่เมื่อศักยภาพลงถึงรายละเอียดแล้วกลับพบว่าแตกต่างกันในรายละเอียดบางประการ
3.2.2. พระพุทธองค์ทรงประกอบด้วยพระรูปภายและพระธรรมกาย
การจำแนกว่า พระพุทธองค์ทรงประกอบด้วยพระรูปภายและพระธรรมกาย นั้นมีคำว่าไว้ว่าในคัมภีร์พระพุทธศาสนานิกายต่างๆ ซึ่งมีกิรดีความหมายของธรรมกายไปในรูปแบบที่แตกต่างกัน คัมภีร์ที่ศึกษาจาก คันสระ เอเชียกลาง และประเทศจีน ก็พบประเด็นนี้ในหลายคัมภีร์
200 | ดร.ชนิดา จันทารศรีโสฬ