ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมกายในคลองภัณฑ์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ
พบขึ้นมาใหม่หลังจากสุขภาพไปในช่วง 500 ปีหลังพุทธปรินิพพาน
ข) ขอบเขตของงานวิจัย
ตามวัตถุประสงค์ที่กล่าวไว้ข้างต้น ในระยะที่ 1 ที่กำลังรายงานผลการวิจัยในฉบับนี้ คณะวิจัยจึงได้แบ่งพื้นที่ของการศึกษาคัมภีร์ออกเป็นสองภูมิภาคกว้างๆ คือ
1. เอเชียอาคเนย์
นักวิจัยกลุ่มหนึ่งศึกษาคัมภีร์เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและธรรมภายในเอเชียอาคเนย์ เพื่อให้เห็นภาพของหลักคำสอนและหลักปฏิบัติสมาธิภาวนา ที่ยึดมั่นอยู่แต่ดินแดนพุทธรถาวา ในท้องถิ่นที่เป็นแดนเกิดหรือที่ค้นพบวิชาธรรมกาย ประกอบด้วยงานวิจัยย่อย 5 ชิ้น ดังนี้
1.1. ธรรมกายในคัมภีร์พระธัมมภายาดี
พระครูวิเทศสุธรรมญาณ (สุธรรม สุรโม) และคณะศึกษาเนื้อหาของคัมภีร์ในฐานอ้างอฎอของพระธัมกายา ที่บันทึกเทพชุนุม ที่พระนาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานไว้สำหรับวัดพระเชตุพนฯ โดยศึกษาความหมายและลักษณะของธรรมกายที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ เเปรียบเทียบกับหลักการในวิชาธรรมกาย
1.2. พุทธานุสติในคัมภีร์พุทธศาสนาภาษาบาลี
ดร.พม.สุขธรรม สุขโม ศึกษาหลักการปฏิบัติธรรมแบบพุทธานุสติและการเห็นพระที่กล่าวไว้ในพระไตรปิฏกและอรรถกถาสนาบาลี