การศึกษาเรื่องบูญและบาปในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 506/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ บันทึกไว้เท่านั้น อย่างไรก็ดีการศึกษานี้เป็นเพียงการสำรวจร่องรอยที่คล้ายคลึงกัน กับวิชาธรรมภายในเบื้องต้นโดยยังไม่มีการศึกษาในรายละเอียดอย่างจริงจัง การศึกษาเจาะลึกต่อไปในอนาคตน่าจะให้คำตอบที่ชัดเจนยิ่งกว่านี้ในเชิง ความสัมพันธ์ของประสบการณ์ที่แสดงไว้ในคัมภีร์มูลพระกัมมัฎฐานกับวิชา ธรรมภายใน 4.3.3. มนุษย์ กับการสร้างบูญและบาป 4.3.3.1. บูญ-บาป ดวงบุญ-ดวงบาป 127 โจควาจรกล่าวถึงบูญและบาปว่าต่างก็อยู่กับใจและส่งผลต่อผู้กระทำ โดยเน้นเวลาในช่วงวิกฤตคือช่วงที่คนกำลังจะละโลกว่า ให้นึกถึงบุญที่ตนได้ เคยทำไว้เป็นที่พึ่ง มิฉะนั้นผู้ตายด้วยการหลับตาเปล่าจะถูกบาปที่ตนกระทำ ตามมาต้นหนทางนิพพาน ข้อความท่านนี่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์พุทธรัศ ทุกคัมภีร์ ดังตัวอย่างข้อความที่ปรากฏในคัมภีร์พุทธรัศกัน บุญอันอาว308 ได้สร้างมันขึ้นให้นึกเอาเป็นที่พึ่งที่พึงแก่ตัว เกิด เหตุว่าตัวตายทั้งหลับตานั้นแล อันบาปอันตนได้กระทำนี้ก็มาตามตน ก็ไปต้นหนทางนิพพานไว้ ให้เห็นทางนิพพานให้ รีบเอาไว้ ดังกล่าวมาขั้นนั้นเกิด (พุทธนะ 20.3) ____________________________ 127 นำมาจากงานวิจัย “สมภาราวในคัมภีร์อิทธิธรรม” (กิจชัย เอื้อเกษม 2557) 128 ตว: ว. เมื่อวานนี้