หลากฏธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 42/604

หลากฏธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ งานวิจัยของพระปอเหม่า ธรรมฐิติ (2557) ระบุว่า พระพุทธศาสนาก่อนจากอินเดียเริ่มเข้ามาสู่ดินแดนสุวรรณภูมิและประเทศกัมพู staring จาก ราว พ.ศ. 300-500 ในช่วงเวลาที่ประเทศกัมพูชามีนครเขตโครกโลกเป็นเมืองหลวง และมารุ่งเรืองมากในราวพุทธศตวรรษที่ 7-8 ในรัชสมัยของพระเจ้า พุทธศรีมาระแห่งราชอาณาจักรขัเจรฟุ่งนั้น ส่วนพระพุทธศาสนามาหยานสายอาจริยาวกิเริ่มเผยแผ่เข้าสู่ในกัมพูชาราวพุทธศตวรรษที่ 12 และมารุ่งเรืองมากที่สุดในรัชสมัยของพระเจ้าชัยรามันต์ที่ 7 ในราวพุทธศตวรรษที่ 18 ในปลายรัชสมัยของพระเจ้าชัยรามันต์ที่ 7 พระราชโอรสได้ดำเนินพระพุทธศาสนาเถรวาทแบบลังกาวงศ์เข้าไปเผยแผ่ในประเทศกัมพูชา และในราวกลางพุทธศตวรรษที่ 19 พระพุทธศาสนาเถรวาทก็ได้รับการสนับสนุนจากราชสำนักให้เป็นศาสนาประจำชาติของกัมพูชาจนถึงปัจจุบัน รวมทั้งในเวลาที่ประเทศกัมพูชาตั้งเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสด้วย การศึกษาคัมภีร์โบราณเขมรในประเทศไทยก็มักมีทั้งคำริจาซึ่งเป็นภาษาเขมรและที่อธิบายด้วยภาษาไทย ทั้งนี้เพราะกัมพูชาเคยอยู่ในกรอบของสยามในช่วงระยะเวลาหนึ่ง พร้อมกันกับการเผยแผ่เข้าามาของพระพุทธศาสนานั้น คำสอนของศาสนาอื่นก็ได้เผยแผ่เข้ามาในผืนแผ่นดินเขมรเช่นเดียวกัน หากด้วยคุณสมบัติอันโดดเด่นของพระพุทธศาสนาที่ดำรงอยู่ร่วมกับความเชื่ออื่นและรูปแบบการดำเนินชีวิตที่ต่างกันได้โดยสันติ พระพุทธศาสนาจึงปกหลักอยู่ในภูมิภาคนี้ได้ยาวนานและกลายเป็นศาสนาหลักของภูมิภาค ในระยะกาลที่ผ่านมาไปหลายร้อยปี คำสอนในพระพุทธศาสนาต่างนิกายและวัฒนธรรมที่ 10 | ดร.ชนิดา จันทารศรีโสภณ