ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ
3. การที่สิ่งที่ “เกินกว่าที่ได้รับการถ่ายทอดจากครูอาจารย์” มาพ้องตรงกันกับหลักการในพระไตรปิฎกบาลี และคัมภีร์เก่าแก่ในดินแดน ที่งไกล่ตลอดเป็นเครื่องรับรองว่า หลักการและประสบการณ์ดังกล่าวเป็น คำสอนเก่าแก่ในพระพุทธศาสนาจริง และเป็นสิ่งที่สูญหายมายานจึงไม่มีแสดง ไว้อย่างชัดเจนในคำสอนของโบราณาจารย์ท่านใดโดยเฉพาะ จากข้อพิจารณาตามลำดับนี้ งานวิจัยนี้จึงได้คำตอบสำหรับคำถามนำ วิจัยข้อที่สามว่า คำกล่าวว่า คำสอนในวิชาชรรมภายเป็นคำสอนเก่าแก่ใน พระพุทธศาสนาที่สุขาหายไปนาน แล้วคืบพบใหม่โดยพระมงคลเทพมุนีนี้นั้น เป็นไปได้จริง
5.4. บทสรุปหลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ
การศึกษาหลักฐานธรรมาภายในนี้ได้แสดงความเป็นมาของงานวิจัย วัตถุประสงค์ ของเขตและวิธีการทำงาน ตลอดจนสิ่งที่ค้นพบจากแหล่งข้อมูล และได้ตอบคำถามนำวิจัยที่ตั้งไว้ตามวัตถุประสงค์โดยลำดับ สิ่งที่แสดงไว้ ตั้งแต่ต้นจนถึงนี้ให้ข้อสรุว่าว คำสอนในวิชาชรรมภายเป็นคำสอนเก่าแก่ ตั้งแต่เดิมของพระพุทธศาสนาจริง รวมทั้งน่าจะเป็นสิ่งที่สูญหายไปนานแล้ว และถูกค้นพบขึ้นมาใหม่จากการปฏิสมาธินาของพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) จริง
ในเวลาเดียวกัน สิ่งที่ค้นพบในงานวิจัยนี้ก็มีได้ปฏิสรคุณค่าแห่งธรรม ปฏิบัติแบบอื่นในพระพุทธศาสนาต่ออย่างใด การเดินทางและเผยแพร่องของ พระพุทธศาสนาจากประเทศอื่นแต่ครั้งพุทธกาลไปยังดินแดนต่างๆ ของ