ธรรมกายและแบบแผนการสอนภาวนา : หน้า 543/604

15. ธรรมกายอนาคามีะเอี่ยด 16. ธรรมกายอรหัตหยาบ 17. ธรรมกายอรหัตละเอียด นับรวมภายในเหล่านี้กับกายมนุษย์ชั้นนอกเป็น 18 กาย ในระหว่างกายภายในแต่ละกาย จะค้นด้วยการเข้าถึงดวงธรรมทั้ง 6 ดังแสดงไว้ใน (ก) ซึ่งบ่งเป็นดวงธรรมของแต่ละกาย 5.3.2.3. บทสรุปเกี่ยวกับแบบแผนในการสอนภาวนา จากแบบแผนในการสอนภาวนา จะเห็นได้ว่า ในเรื่องของกิจเบื้องต้น ก่อนเจริญสมาธิภาวานั้น (5.3.2.1.ก) พระมงคลเทพมุนีได้นำแบบขอบับของ โบราณาจารย์ที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาใช้ (ดูเปรียบเทียบ 4.2.3.2) รวมทั้งแบบ คำกล่าวของมารพระรัตนตรัยก่อนการฝึกภาวนาซึ่งอาจเป็นแบบแผนที่ท่านได้ รับถ่ายทอดมาจากสำนักอาจารย์ (พระมหาโสดาปฏิภาณ 2479 : 251) ในเรื่องของคำแนะนำในการเจริญสมาธิภาวนาบื้นต้น (5.3.2.1.ข) คำ ภาวนา “สัมมาอะระหัง” ก็เป็นของเก่าที่สอนโดยโบราณาจารย์(พระมหาโสดา ปฏิโฐ 2479 : 325) และเป็นคำวอนกลาง ๆ ที่ใช้ในการปฏิบัติของโยคาวจร (ดู 4.2.3.7.ก) ส่วนการใช้บริการมนิมิตเป็นดวงแก้วกลมใส ก็สอดคล้องกัน กับหลักของโบราณาจารย์ดังที่พบในคัมภีร์อรรถธรรมและคัมภีร์ในงานมร (ดู 4.2.3.7.ข) การน้อมใจเข้าไปตามฐานเดินของใจทั้ง 7 ฐาน รวมทั้งการ วางใจที่ศูนย์กลางกายเน้น ก็มีความคล้ายคลึงกันกับวิธีการที่แสดงไว้ในคัมภีร์ สมาธิสอบสนามแบบโบราณ (พระมหาโสดาปฏิโฐ 2479 : 368, 384-6) บทที่ 5 สรุปและเอาภิปรายผล | 511