การเข้าถึงพระพุทธองค์ผ่านสมาธิ : หน้า 299/604

สิ่งน่าปลื้มใจที่เห็นในฝัน ด้วยใจที่แน่แน่ ไม่วอกแวก เขาไม่พึงทำความรู้สึกเหมือนกำลังรับรู้สึกลมตัวตน แต่ให้ทำความรู้สึกเสมือนกำลังรับรู้ภาคที่ว่างเปล่า เมื่อใจดังนั้นเป็นการรับรู้ภาคที่ว่างเปล่าแล้ว มีจดจ่ออยู่กับพระพุทธองค์ ก็จะเห็นพระองค์เสมือนมาปรากฏอยู่เฉพาะหน้า งาม ดั่งพุทธภูมิที่เป็นรัตนะไสด่วง (3A-3C, 3H; Harrison 1990: 31-2, 39-40) 2. เมื่อมีใจตั้งมั่นในสมาธินี้แล้ว พระโพธิสตว์น้อมใจจ่อในทิศใด ก็จะมองเห็นพระพุทธเจ้าทั้งหลายผู้ดำรงอยู่ในทิศนั้น นี้คือผลตามธรรมชาติของสมาธินี้ ซึ่งเกิดจากเหตุ 3 ประการคือ 1) อนุภาพของพระพุทธเจ้ 2) อนุภาพของสมาธิ และ 3) กำลังบุญที่ส่งสมามของพระโพธิสตว์เอง (3J; Harrison 1990: 40-1) 3. เปรียบเหมือนคนส่องดูเงาของตนในถาดน้ำที่ใสและนึ่่ง หรือในกระจกที่เรียบและใสสะอาด ย่อมมองเห็นเงาตนเองได้ชัดเจน ฉันใด พระโพธิสตว์ก็ย่อมเห็นพระพุทธเจ้าทั้งหลายได้ไม่ยาก ด้วยใจนี้ทั้งนี้และใส เป็นสมาธิฉันนั้น และเมื่อเห็นพระพุทธองค์แล้ว ก็ราคาลกลามปัญหาได้ และยินดีกับคำตอบที่ได้รับจากพระพุทธองค์ (3L; Harrison 1990: 42) 4. พระสูตรสอนเทคนิคในการตรึกระลึกถึงพระพุทธเจ้าไว้ว่า เปรียบเสมือนคนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าในเวลากลางคืน เห็นดวงดาวดาราดายอยู่เต็มผืนฟ้า เขาย่อมสามารถจะระลึกถึงภาพดวงดาวนั้นในเวลาตกลางวันได้ด้วย เช่นกัน การน้อมระลึกถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ทำอย่างนั้น (5B; Harrison 1990: 49) 99 ภาษาจีนบางฉบับว่า เห็นพระพุทธองค์นั้นพระองค์ไม่ว่น