พระพุทธเจ้าและนิพพาน: ความสัมพันธ์และบทบาทในคัมภีร์ : หน้า 527/604

คำแปลเชิงอรรถจากภาพ: ลักษณะเดียวกันว่า “นิมพานเป็นนิพิจัง กายของตถตคติเป็นนิพิจังเช่นกัน” (3.2.4.2) หลักการว่่า นิพพานเป็นธรรมที่เที่ยงแท้ เป็นสุข และไม่มีแก่ ไม่มีตาย จึงนับว่าเป็นหลักการที่ตรงกันของคัมภีร์จากภูมิคาถาสอง และตรงกับพระไตรปิฎกบาลี (ม.ม. 12/315/314, อง.นวภ. 23/238/430-434) 5.2.2.3. พระพุทธเจ้าในนิพพานยังคอยช่วยเหลือสัตว์โลกอยู่เสมอ คัมภีร์ของโยคาวจรในเอเชียกล่าวอธิษฐานว่า พระพุทธเจ้าในนิพพานยังคอยสอดพระญาณช่วยเหลือสัตว์โลกผูเข้าในข่ายพระญาณอยู่เสมอ และการที่จะเข้าไปอยู่ในข่ายพระญาณของพระองค์ก็โดยกระสิกึงพระพุทธเจ้าและพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง (4.3.2.4) และยังมีคาถาธรรมที่แนะนำให้ผู้ปฏิบัติธรรมที่ตั้งความปรารถนาจะเป็นพระสัพิพุทธเจ้ามั่นะสักถึงพระลักษณะคือพระธรรมภายเนืองๆ (4.1.1.1.ข) ส่วนคัมภีร์พุทธมายา ที่พบในค้นอารยะ เอเชียกลาง และประเทศจีนกล่าวถึงการที่ผู้ปฏิบัติเจริญสมาธิภาวนาและเห็นพระพุทธเจ้าแล้วจะสามารถรับฟังคำสอนจากพระองค์ได้ และได้รับอานุปภาพต่างๆ รวมทั้งความช่วยเหลือจากพระองค์ด้วย (3.3.2.1, 3.3.2.2) นอกจากนั้นคัมภีร์มายุยานบางคัมภีร์ยังกล่าวถึงผลดีที่จะได้รับจากการตรัสสรึงถึงพระพุทธองค์คือ ทำให้กุศลสุขเจริญงอกงาม อุคลวิวาทถูกขจัดสิ้นไป มีอานิสงส์แก่อื่นเหล่าแต่กุศลที่จะนำให้ถึงความเป็นพระพุทธเจ้าได้โดยง่าย ในพระไตรปิฎกบาลี แม้จะไม่มีข้อกล่าวถึงการช่วยเหลือจากพระพุทธเจ้าในนิพพานโดยตรง แต่ก็มีคำสอนที่แนะนำให้เจริญพุทธานุสติ