พุทธศาสนาและการถกเถียงในเอเชียอาคเนย์ : หน้า 41/604

ผสมผสาน เป็นต้น เพื่อให้ตรงกับอัธยาศัยของผู้รับสารแต่ละกลุ่ม บางก็ยัง รักษาวัตถุประสงค์เดิมในการเผยแผ่ได้ และจะมีรูปแบบที่หลากหลายแต่งง คมุ่งหมายเพื่อความเข้าใจธรรมอย่างถูกต้องของมหาชน เพื่อประโยชน์ในการ ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องและพัฒนาตนไปสู่ความหลุดพ้นจากทุกข์ในวัฏสงสาร และบางก็มีเป้าหมายที่แปรเปลี่ยนไป กลายเป็นการถกเถียงเพื่อเอาชนะกัน โต้งเพียงหกล้างกัน เหยียดหยามดูหมิ่นกัน จนถึงกับทำลายล้างฝ่ายที่ตนคิดว่าผิดไปบ้างก็มี13 พระพุทธศาสนาเวรวในเอเชียอาคเนย์ ในระหว่างเวลานั้นพระพุทธศาสนาได้เข้ามายังเอเชียอาคเนย์หลาย ระลอก จากหลายเส้นทาง และนำเข้ามาโดยบุคคลหลายกลุ่ม การศึกษาทาง ประวัติศาสตร์และโบราณคดีงั้ว้า พื้นที่ต่างๆในภูมิภาคนี้ได้รับคำสอนของ พระพุทธศาสนาต่างนิยาย และในช่วงเวลาที่ต่างกัน14 13 เรื่องราวของการต่อสู้หรือเถียงแย้งกันในระหว่างชาวพุทธด้วยกันเอง มีคำกล่าวไว้ว่าภายในพงศาวดาร ของประเทศลังกา เช่น นี้พบว่า มหาวงศ์ สำหรับงานวิจารณ์การศึกษานี้โดยละเอียด ดูได้จาก Chandawimala 2013 นอกจากนี้ในบันทึกรพระพุทธศาสนาบางส่วนมีเรื่องรอยแสดงออกถึงการ ดหมยเถียงหยาบคายกันในระหว่างชาวพุทธต่างกันด้วย 14 การศึกษาก๋องอรอยพระพุทธศาสนาในประเทศไทยจากศิลปวัสดุแสดงถึงการเข้ามาของพระพุทธ ศาสนานิกายต่างๆในคณะช่วงเวลาตั้งแต่ปลายพุทธศตวรรษที่ 10 เป็นต้นมา มีทั้งนิยามหลักที่ หลายกหลาย จนถึงหมายานและวิชฐาน (ทียะ ไกรฤกษ 2553: 37) บทที่ 1 หน้า 9