ค้นพบวิชชาธรรมกาย : หน้า 81/604

แปลมาหาสติปัญญาลานามาได้ตรงใจแล้ว จึงหยุดเล่าเรียนค้นดูรเพื่อมุ่งวิปัสสนูธรรเพียงอย่างเดียว 2.1.5. ค้นพบวิชชาธรรมกาย ในพระราชที่ 12 ตรงกับปี พ.ศ. 2460 ท่านรลึกถึงพระคุณของท่านเจ้าอาวาสวัดโพธิ์ (บส) บางคูเวียง นนทบุรี ที่เคยถวายหนังสือมูลกัจจายนและพระธรรมบทให้เล่าเรียน ท่านจึงกราบลาท่านเจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนฯ เดินทางไปอำพรรษาที่วัดโพธิ์ เพื่อปรารภความเพียรให้ต่อเนื่อง ทั้งจะได้แสดงธรรมให้พระภิญญาเสนและภูมิปัญญาฟังเป็นการตอบแทนอุปการคุณ เมื่อถึงวันเพ็ญเดือน 10 ท่านหวนนะรลึกขึ้นมา ว่า ตนเองได้ปฏิญาณตนว่าจะบวชตลอดชีวิตมาตั้งแต่ตอนอายุ 19 ปี นับมายังเวลานี้ก็เข้ 15 พรรษา แล้ว แต่ยังไม่ได้บรรลุจริงที่พระพุทธองค์ทรงเห็นเลย สมควรแล้วที่จะต้องกระทำอย่างจริงจัง คิดดังนี้แล้วท่านจึงปรารภภาระเจริญสมาธิภาวนาอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ดังนั้นไว้ในอัตชีวประวัติว่า เริ่มเข้าโรงบวชตั้งแต่เวลาเย็นตั้งสัจจะฐานแน่นอน ลงไปว่าถ้าเรานั่งลงไปครั้งนี้ไม่เห็นธรรมที่พระพุทธเจ้า ต้องการ เป็นอันไม่ลากาถึงนี้จนหมดชีวิต เมื่อดำจิตมันลงไป แล้วก็เริ่มปรารภนั่ง จึงได้แสดงความอ่อนนวลแต่พระพุทธเจ้า ว่า ขพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรดข้าพระพุทธเจ้า ทรงประทานธรรมที่พระองค์ได้ทรงรู้อย่างน้อยที่สุดเลง่ายที่สุดที่พระองค์ได้ทรงรู้แล้วแก่ข้าพระพุทธเจ้า ถ้าข้าพระพุทธเจ้ารู้ธรรมของพระองค์แล้วจะเป็นโทษแก่ศาสนาของพระองค์แล้ว