หลักฐานธรรมในคัมภีร์พิทักษ์โบราณ : หน้า 160/604

การตรวจสอบ OCR ของข้อความในภาพพบว่าเป็นข้อความภาษาไทย ซึ่งมีความยาวและซับซ้อนพอสมควร การแปลงเป็นข้อความที่ถูกต้องและเรียบร้อยที่สุดคือ: "หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พิทักษ์โบราณ ฉบับวิชาการ บทนี้จะได้นำเสนอสิ่งที่คนจะวิจัยค้นพบจากการศึกษาหลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ที่พบในดินแดนค้นธรรมและเอเชียกลางรวมทั้งจากประเทศจีนซึ่งเชื่อว่ารับเอาพระพุทธศาสนาเข้าไปจากเอเชียกลางด้วย คัมภีร์ที่ศึกษาส่วนใหญ่เป็นคัมภีร์ที่พบในพื้นที่ที่เคยเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่พระพุทธศาสนามาก่อนการยึดครองของมุสลิม ซึ่งกระจายอยู่บนเส้นทางการค้าโบราณและส่วนใหญ่มีโบราณสถานของพุทธหลงเหลืออยู่ หลักฐานธรรมในบทนี้ประกอบรวบรวมจากงานวิจัย 5 ชิ้น แม้ว่าแต่ละชิ้นจะมีข้อสรุปตามขอบเขตงานวิจัยของตนเท่านั้น แต่เมื่อนำมารวมกันแล้วผลการวิจัยทั้งหมดย่อท่อนให้เห็นถึงภาพรวมหลักฐานธรรมในท้องถิ่นที่กำลังศึกษา พระเกษตร ถาฎวิชโช พบว่าหลักการตาคครภ์ที่พบมากในท้องถิ่นนี้มีหลักสนับสนุนอยู่ในพระไตรปิฎกบาลี พระเกียรติ คดีคำ คิดิบปิโณ พบว่าปฏิบัติธรรมที่เกี่ยวข้องกับศูนย์กลางกายถึง 7 คัมภีร์ในประเทศจีนและประเทศใกล้เคียง พระวีระชัย เตชญ์โภ พบว่าธรรมญาย 202 แห่ง จาก 35 พระสูตรในภาษาสันสกฤตจากฐานข้อมูลเพื่อการศึกษา ชเยสิทธิ์ สุวรรณวงกูล พบว่าคัมภีร์อาคะยะภาษาจีนและคัมภีร์กลุ่มมหาปริณิวรวาสตรกล่าวถึงพระธรรมภายในหลายแห่งมุม สามท่านหลัง และ ชินดา จันทร์ศรีโสภา พบว่ามีหลักฐานคำสอนธรรมภายในคัมภีร์สายมือเขียนจากค้นธาระและเอเชียกลางอายุคัมภีร์ตั้งแต่ 128 | อ.ชนิดา จันทร์ศรีโสภา"