หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 322/604

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 1. ขึ้นเริ่มต้น115 ให้นิษิตพระพุทธรูปที่มีลักษณะมหาบรรุเต็มส่วน 32 ประการและอนุพุทธชัยนะ 80 2. เมื่อใจสงบลงแล้ว ให้นิษิตพระรูปนาง116ที่ประกอบด้วยขั้น 5 (เบญจขันธ์) ของพระพุทธองค์ 3. ต่อมา ให้นิษิตพระธรรมาภายใน117 ที่ประกอบด้วยธรรมขันธ์ 5 อย่างคือ ศีลขันธ์ สารีขันธ์ ปัญญาขันธ์ วิจิตตขันธ์ วิญญาณขันธ์ และเทพพลญาณ 10 ประการ ไวกายในพระรูปนาง 4. สุดท้าย ให้นิษิตพระพุทธเจ้าทั้งหมดในทิศทั้งสิบ118 ในทำนองเดียวกันกับที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ปรุตตปุญญาในสมาธิสูตร (般身三昧經 คุณ 3.3.2.1) เมื่อเปรียบเทียบกับการปฏิบัติที่สอนโดยพระองค์พุทธนี ประเด็นสำคัญอยู่ที่การสักถึงพระธรรมภายในพระรูปนาง ดั่งที่พระเกียรติศักดิ์สรุปไว้ว่า ข้อมูลจากคัมภีร์นี้บ่งชี้ว่าน้อยราวกลางพุทธศตวรรษที่ 6-11 ในช่วง(คริสตศตวรรษที่ 1-5) มีการทำสมาธิที่ระงับภายในนิฺมิตพระธรรมกายซึ่งซึมอยู่ภายในรูปนาง ดุจจุบันนี้ถึงคนโทก่อนแล้วต่อมาจึงมาถึงมนุษย์ที่อู้อูในคนโทนั่น (T.617 15:299b1) นับเป็นความสงบคล้องโดยหลักการที่กล่าวถึงพระธรรมภายในพระรูปนาง