หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 224/604

หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 3. ตสมชาติ ตรัง กุมาร โพธิสตฺตวน มหาสตุตวน น รูปภายตสตฺถาคตะปฺฐารมาด้วย ต ต สย ได้โตะ? ธรรมกาย หิ พุทธา ภควโต ธรรมกายปรากฏตสตฺถุ รูปภายปรากฏตสตฺถะ (Vaidya 1961b, 143) คำแปล: เพราะฉะนั้น กุมารในเรื่องนี้ พระโพธิสัตว์มหาสัตว์บำสัตว์มิ่งพระองค์โดยพระรูปภาย เหตุอะไร เพราะพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทั้งหลายทรงมีธรรม เป็นภาย ทรงปรากฏโดยธรรมกาย มีใช้ปรากฏโดยพระรูปภาย ส่วนตัวคัมภีร์ในลานของพระสูตรนี้ พบ 2 แห่งในคันธาระ คือ ที่ลึกและบางมัน อารีกเป็นภาษาส้นสกุตด้วยอักษรพราหมีแบบ Gilgit-Bamiyan Type ซึ่งบ่งบอกว่าอายุคัมภีร์ราวกลางพุทธศตวรรษที่ 11-13 และ พบในเอเชียกลางด้วย (St. Petersburg Collection) ส่วนที่พบในคันธาระ มีเนื้อหา-trongบางส่วนของบทที่ 4, 5, 6, 7, 10, 17, 26, 27, 29, 31, 33, 35, 36, 38, และ 40 (Skilton 2002) บทที่ 4 กล่าวถึงการเจริญพุทธนาสิตดังที่จะกล่าวโดยละเอียดข้างหน้าในเรื่องคัมภีร์ว่าด้วยการเจริญสมาธิวานาในคันธาระ เอเชียกลาง และประเทศจีน (ดู 3.3.2.3) แม้ว่าส่วนคัมภีร์ที่พบในคันธาระซึ่งขาดวินาและคงเหลืออยู่เพียงบางส่วนนั้นจะไม่ตรงกับบทที่ปรากฏข้อความว่าด้วยธรรมกายโดยตรง แต่ อย่างน้อย การค้นพบคัมภีร์ลายมือเขียน (manuscript) ของพระสูตรในท้องถิ่นนี้ก็เป็นเครื่องแสดงว่า ในสมัยก่อนพระสูตรนี้ซึ่งรวบถึงเนื้อหาส่วนที่ขาดหายไปด้วยเคยเผยแพร่ อยู่ในพื้นที่มาก่อน คัมภีร์ที่พบจึงเป็นพยานทางวัตถุของความ