คัมภีร์การปฏิบัติธรรมและอานาปนสมาธิ : หน้า 289/604

คัมภีร์เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมจากเถียนกลาง ส่วนใหญ่ที่พบคัดลอก หลังจากการแปลพระสูตรนั้นๆ เป็นภาษาจีน ต้นฉบับคัมภีร์ลายมือเขียนที่พบ จึงไม่อาจนับเป็นต้นฉบับก่อนการแปลเป็นภาษาจีนได้ นอกจากนี้นักวิชาการหลายท่านยังสนิทชาญคัมภีร์ลายมือเขียนเหล่านี้อาจได้มาจากการแปลกลับจากภาษาจีนเป็นภาษาสันสกฤตอีกทีหนึ่ง สมิทธิภาพในท้องถิ่นนี้ ที่พบว่าคำลิเวอร์พูลกับวิชาธรรมภายในแง่ของ วิธีการ หรือประสบการณ์จากการปฏิบัติ มีสองแบบใหญ่ๆ คือ อานาปนสมาธิและพุทธานุสติ (เห็นพระ) 3.3.1. อานาปนสมถในพระพุทธศาสนา ในประเทศไทยจีน มีการปฏิบัติสมถิวามหลากหลายแบบ อานาปนสมถิติ (บ.อานาปนาสตี) เป็นหนึ่งในวิธีที่เก่าแก่ที่สุดที่ชาวจีนได้ศึกษาตั้งแต่อยุคแรกเริ่มที่พระพุทธศาสนาเดินทางเข้าไปสู่ประเทศจีน มีคำอธิบายที่ดีซึ่งมีประเด็นสอดคล้องกับคำสอนธรรมภายในอย่างน่าสนใจ 3.3.1.1. อานาปนสมถสูตร หนึ่งในคัมภีร์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในงานแปลของพระอันชื่อถกคือ “อันปันไสอวี่จิ้ง” หรือ “อานาปนาสมถิติ” (安般守意經 T602) ซึ่งนักวิชาการที่ศึกษาประเด็นนี้ (Deleanu 1992: 47) สันนิษฐานว่าน่าจะแปลมาจากต้นฉบับภาษาคันธารวิชื่อ อานาปนาสุวีด (Ānāpānasvadi) ในรวง พ.ศ. 643