0 ครั้ง
บทความนี้วิเคราะห์หลักฐานธรรมะจากคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเน้นที่ศิลาจารึกในสมัยเจ้าชัยวรมันที่ 7 ซึ่งมีเนื้อหาสอดคล้องกับการศึกษาธรรมกายในพุทธศาสนา เริ่มจากการพูดถึงว่าด้วยธรรมกายในโลก และการแปลงานต่าง ๆ ที่มีอิทธิพลในพุทธศาสนาในระหว่างรัชกาลที่ 2 หลักฐานที่นำเสนอมีการอ้างอิงจากจารึกนทองพระธรรมกายที่วัดพระเชตุพน พร้อมกับหนังสือสมภีปิสนาแบบโบราณ โดยพระมหาไชติปุณโน ซึ่งช่วยให้เห็นถึงความสำคัญและการพัฒนาความคิดด้านธรรมกายในประวัติศาสตร์พุทธศาสนา
-หลักฐานธรรมกาย
-จารึกในวัด
-ธรรมกายในพุทธศาสนา
-การแปลงานในสมัยโบราณ
-ผลกระทบทางด้านการศึกษา