หลักฐานธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 408/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ตารางที่ 6 เปรียบเทียบพุทธคุณในพระไตรปิฎกและในคัมภีร์จิตรารักษา พระพุทธคุณในพระไตรปิฎก | พระพุทธคุณในคัมภีร์จิตรารักษา อรห ทรงห่างไกลจากกิเลส | สวาสน กิเลส โสดาโก สพเพ นิวาสติย อุป สุทธสนุตตาโน พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นทรงเป็นพระองค์ เดียวที่ทรงกำจัดเสียซึ่งกิเลสพร้อมด้วยความสุขทั้งปวง และได้เป็นผู้ปฏิสันธ์ที่นอนเนื่องบริสุทธิ์ ด้วยดี ควรแก่การบูชาในทุกเมื่อ สมาบสมุทโธ ทรงตรัสชอบโดยพระองค์เอง | สพฺพากาล ธมเม สพฺพา สย มุนิ สพฺพาเรน พุทธิวา เอโก สพฺพบุญ คโธ๙(4) พระองค์ผู้เป็นจอมบุญทรงตรัสรู้แล้วโดยชอบซึ่งธรรมทั้งปวงที่ตั้งตามกาลทั้งหมดโดยอาการทั้งปวงเป็นพระองค์เดียวที่บรรลุแล้วซึ่งพระสัพพัญญาณ วิชชาจรณสมบูปนโน ทรงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ | วิปสนาทิวิชชา สีลาทิเนหิ จ สุสมทเธิ สุมปนโน คณาเภรี นายโก ฯ (5) พระผู้นำ ทรงถึงพร้อมด้วยวิชชาจรมิเป็นต้น และจรรยา มีศิลป์เป็นต้นอมัญรุ่งโรจน์เป็นอย่างดี ประหนึ่งรัศมีในท้องฟ้า สุดโต ทรงเสด็จไปดีแล้ว | สมมว่า คุตสุภา รานุ อโมฆวโต โส (6) พระองค์นั้น ทรงเสด็จไปสู่ที่อันมาโดยชอบ และเป็นผู้ไม่กล่าวคำที่ประโยชน์ โลกวิทู ทรงรู้แจ้งโลก | ติวิสาสปิวโลสสุ อฏฺฏา นิราสโต (6) ทรงรู้จักโลกแม้ทั้งสามโดยไม่มีส่วนเหลือ 376 | ดร.ชนินา จันทารศรีโล