ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโอวาท 1 ฉบับวิชาการ
รวมทั้งมาลองยิงท่านก็มี^13 เด็กๆ ไม่ได้รับการศึกษา มาส่งเสียงดังรบกวนและยิงเกมกันในวัด แต่ท่านมีได้อ้อ เรียนกวดขับขณะพระภิกษุสามเณรให้ประพฤติดีตามพระธรรมวินัย และสอนธรรมปฏิบัติ อบรมธรรมแก่พระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา และประชาชนทั่วไปอย่างจริงจัง ท่านสอนพระภิกษาสามเณรเสมอว่า “พระเราต้องไม่สู้ไม่หนี ทำความดีเรื่อยไป” โดยที่ท่านได้วางตนเองเป็นแบบอย่างตลอดมา ในช่วงแรกประชาชนที่มาศึกษาธรรมปฏิบัติส่วนใหญ่เป็นคนที่มาจากต่างอำเภอ เมื่อมีคนมาปฏิบัติธรรมได้รบผลดีเป็นจำนวนมาก และเล่าขานกันต่อไปในวงกว้าง ชื่อของท่านจึงเป็นที่รู้จักในนาม “หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษเจริญ” และในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2464 ท่านจึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสมณธรรมมานาถ
ในเวลาเดียวกันท่านได้ตั้งโรงเรียนรายรอบสำหรับวัดขึ้นเพื่ออนุเคราะห์ให้เด็กชาวบ้านในละแวกนั้นได้รับการศึกษาโดยไม่ต้องเสียค่่าเล่าเรียน ทั้งนี้ได้รับความช่วยเหลือจากผู้มีจิตศรัทธาจำนวนมากและทางกรมการอำเภอก็ส่งเสริม กิจการของโรงเรียนดำเนินไปได้ด้วยดี มีนกเรียนขึ้นเรื่อยๆ จากจำนวนสิบเป็นร้อย ชาวบ้านในละแวกนั้นจึงเลิกเป็นเสื้อ ลูกชาวบ้านซึ่งในอุปกรณ์คุณของท่านที่ทำให้ลูกหลานของเขาได้เล่าเรียน ในเวลาต่อมาเมื่อทางราชการจัดตั้งโรงเรียนอย่างทั่วถึงตาม พรบ.ศึกษาแล้วท่านจึงยกเลิกงานด้านนี้ไป หันมาจัดการศึกษานักธรรมและบาลีแทน
^13 ท่านไม่รับอันตราย เป็นแต่เพียงจิรทะ 2 รู ส่วนอุปฐากที่ติดตามไปด้วยถูกยิงทะลุเก้ม บาดเจ็บ แต่ไม่ถึงแก่ชีวิต