หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ : หน้า 100/604

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ เรื่อยไป เมื่อเห็นแสงสว่างอะไรปรากฏขึ้น ก็ให้ทำใจนิ่งเฉยไว้ตรงนั้น และถ้าเห็นวัตถุอะไรจะเป็นดอกไม้ ไปไม้ก่อนเมฆ หรืออะไรโผล่มาขึ้นตรงนั้น ก็เฝ้าดูสิ่งนั้นเรื่อยไป อย่าลืม อย่ากีดสิ่งอื่น แล้วสิ่งที่เราเห็นนั้นจะเปลี่ยนแปลงไปเอง อย่าริรีบเร่ง อยากเห็นนั่นเห็นนี้ ทำถูกตามวิธีแล้วจะเห็นเอง เมื่อยังไม่เห็นอะไรอย่าลีล่าเสียง จะต้องเห็นจนได้อย่างแน่นอนนอนไม่ต้องสงสัย เมื่อเห็นแล้วอย่าใจดี วางใจเฉยๆ ไว้ ดูเรื่อยไปตามปกติ อย่าตื่นเต้น อย่าคิดไม่ดี อย่าเสียใจ ต่อเมื่อสิ่งที่เราเห็นนั้นเปลี่ยนแปลงไปตามสภาพرالำดับๆ เมื่อใจเรานิ่งหยุด ถูกส่วนเข้าแล้ว จะเห็นดงธรรมไสลอยอยู่ในกิ่งกลางกาย นี้เรียกว่าปฐมมรรค อันเป็นทางเบื้องต้นแห่งมรรค ผล นิพพาน ทำให้ใจหยุดเรื่อยไป เมื่อหยุดถึงขนาดแล้ว จะเห็นเป็นภายในภายนอกของเรา เห็นปรากฏรูปร่างฐาน 7 นั้น นี้เรียกว่า กายทิพย์ เมื่อเราบำเพ็ญถูกส่วนชิดต่อไปก็จะได้เห็นกายรูปพรหม กายอรูปพรหม และธรรมภายในตำแหน่งนี้จะได้เรียนรู้ในภายหลัง อันนี้ ท่านแนะนำกาลมีดสำคัญประการหนึ่ง คือ ก่อนจะเลื่อนบริการมนิตจากฐานที่ 3 ลงสู่ฐานที่ 4 นั้น ให้เหลือกตาซ้อนขึ้น เรียกว่า ทำตากกลับ คือเหมือนตาคนที่ใกล้จะตาย และนึกกลับอาการเห็นของตนให้เห็นกลับเข้าในตัวตามนั้น เลื่อนลงสู่ฐานที่ 4-5-6-7 เรื่อยไป และรักษาอาการมองเห็นข้างในอย่างนั้นไว้เรื่อยไป อย่าออกนอกกาย ให้มองดูในกาย การหลับตาเมื่อจะนั่งสมาธิ่น ท่านแนะนำไม่ให้บิดตาอย่างที่เรียกว่า ทำตาหยี หลับตาเบาๆ เพียงหน่อยตาปิดกันเท่านั้นพอแล้ว และให้อยู่ในระดับนั้นเรื่อยไป เมื่อจะเห็นอะไรปรากฏขึ้นก็ไม่มีมิติ หลับตาไม่บาๆ พอหนังตา