ข้อความต้นฉบับในหน้า
แจกแจงพระพุทธคุณ และส่วนที่เป็นบทประมวลความ นอกจากนั้นในตอนท้าย ยังมีข้อความเพิ่มเติมว่า เกสส เกษ ฉินทิวา สุขเทพทูอรึ เทสี นิพพาน ขมนฺตุาย๓ แปลว่า "เพื่อประโยชน์แก่การไปสู่พระนิพพานที่พระพุทธเจ้าทั้งปวงทรงปล พระเกษ (เสด็จออกบรรพชา) ได้แสดงไว้แล้ว" ข้อความด้านท้ายนี้ เชื่อมโยงระลึกถึงพระคุณใน การบรรลุ ผล นิพพาน ไม่ได้มุ่งเป้าหมายการเป็นพระพุทธเจ้าแต่ อย่างใด
หลังจากคาถาธรรมกายและข้อความเพิ่มเติมว่ามาแล้ว คำบริ ด ยังมีข้อความกล่าวถึงหมวดธรรมต่างๆ ต่อไปอีก ได้แก่ โพธิปักขิยธรรม สติ ปฐมฐาน 4 สัมมัปปธาน 4 อภิรียะ 4 อินทรีย์ 5 พลฺย 5 โพธิญฺญ์ 7 อริยมรรค มืองศ 8 โลกุตตฺรมาน เป็นต้น แต่ข้อความขาดหายไปก่อนจะจบ และยังไม่มีบทสรุปใดๆ ให้เห็นเพิ่มเติม
การที่คำบริ่งเชื่อมโยง "การระลึกถึงพระธรรมกายเนื่องๆ" เข้ากับการบรรลุผลนิพพานนั้น สอดคล้องกับคุณของพุทธานุสติ ที่พระมหากัจจายะแสดงแก่สหธรรมิกว่า อริยสาวกย่อมระลึกถึงพระตนตในเวลา ได ในเวลานั้น จิตของท่านย่อมไม่ถูกราโทษหรือโมหะกลุ่มรุม เป็นจิตที่ดำเนินไปตรงทาง พันไปจากความอยากคือเบื้องจากคุณ และยอมมีใจ