หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ : หน้า 508/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ กลิ่น เสียง สัมผัส และธรรมารมณ์ต่างๆ เกิดเป็นเหตุชักนำให้บุคคลกระทำการต่างๆ ทั้งดีและชั่วนั้นเอง สัตว์นรกมาช่วยแปรงรูปทรงเราเป็นสี ถ้วนสองอุศลธรรม ชาวนรกมาช่วยแปรงรูปทรงนี้แล้ว เป็นสีถ้วนสองอุศลธรรมนี้แล บาปสองบุญเป็นสีเป็นถ้วนหก เขาช่วยแปรงกระทำรูปทรงนี้เลย... อันว่าตุููนี้คือวัตถุก้อนนั้นกล่าวมา นั้นแล มาแปรงให้บังเกิดนี้แล... จักขุวัตถุให้บังเกิดเป็นตาแล โสดวัตถุให้บังเกิดเป็นหูแล ฯลฯ ให้บังเกิดเป็นจิตใจแล (วร. 1.26.3) เรื่องการมองเห็นบุญาบเป็นสีขาว หรือใสสว่าง และเห็นบาปเป็นสีดำนัน129 มีคำว่าไว้ในพระไตรปิฎกด้วยเช่นกัน เช่น ในทุกสูตร ปัญจกนาบาตอุคตตรุนาย130 พระภิญญูปหนึ่งเข้ามาสอบถามพระอานนท์ถึงเหตุที่พระพุทธองค์ทรงพระอาพระเทพวรณพระเทวทัตว่า “พระเทวทัตจะต้องเกิดในบายตนรก ดำรงอยู่ (ในนรกนั้น) ตลอดไป ไม่มีทางช่วยได้” นั้น พระองค์ทรงรู้ทุกอย่างแล้วจึงพยากรณ์หรือว่าทรงพยากรณ์โดยหลักการเท่านั้น พระอานนททรงนำเรื่องนี้กราบทูลแต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์จึงตรัสตอบว่า เป็นเพราะพระองค์ทรงเห็นแล้วว่าในใจของพระเทวทัตไม่เหลือความขาวอยู่เลยแม้สักเท่าปลายเส้นขน จึงได้พยากรณ์อย่างนั้น 129 นำมาจากงานวิจัย “ร่องรอยวิชชาธรรมภายในคันธาระและเอเชียกลาง” (ชนิด จันทร์ศรีโอฬาร 2557) 130 อง.ฉุก. 22/333/449-58