มรรคสายกลางในคัมภีร์อินทรีอัจฉริยะ : หน้า 293/604

เป็นคำอธิบายที่สอดคล้องกันกับวิถีสำคัญที่พบในคัมภีร์อินทรีอัจฉริวจริงจtjว่ "ในขณะที่หยาดใจออกมาจากภายใน ที่ซึ่งประกอบด้วยมหากูฏรูปสีใดต้องวาง อยู่ถวายในนั้น" ซึ่งน่าจะหมายความว่า คัมภีร์แนะนำไว้ว่าใจภายในในากายอัน ประกอบด้วยมหากูฏรูปสีนี้เอง อนึ่งคำว่า "ทางแห่งความดับทุกข์" หรือ "มรรค" นี้บทปรุมนเทศนา ในรับมัจจับับปวัตตนสูตร หมายถึง ทางดำเนินสายกลาง "มัชฌิมาปฏิปทา" ภิฎษุทั้งหลาย ที่สุดสองอย่างนี้อัณฑรับรรพชิมิไม่ควรเสพ คือ การประกอบต้นให้พร้อมด้วยกามสุขในกามทั้งหลาย ฯลฯ และการประกอบความเหน็ดเหนื่อยแก่นตน ฯลฯ ภิกษุทั้งหลาย ปฏิปทาสายกลาง ที่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่างนั้น ตกคตได้ ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อ นิพพาน ภิฎษุทั้งหลาย ก็ปฏิปทาสายกลางที่ตอกตได้ตรัสรู้แล้ว ด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ฯลฯ นั้นเป็นไฉน? ปฏิปทา สายกลางนั้นได้แก่ อริยมรรคมีองค์ 8 นี้แหละ คือความเห็นชอบ ความดำริชอบ เจาะจงชอบ การงานชอบ เลี้ยงชีวิตชอบ พยาม ชอบ ระลึกชอบ และตั้งสติชอบ (ส.ม. 19/1664/528)