ข้อความต้นฉบับในหน้า
3.2.1.2. ปัญจวิจิตศาสตรืลสารปรัชญาบรมิติ28
ในทำนองเดียวกันกับคัมภีร์อัชฌสสารปรัชญาปรมิตที่มีหลายฉบับที่เนื้อหาต่างกันไปบ้าง ชนส่วนคัมภีร์ปัญจวิจิตศาสตรืลสารปรัชญาในภาษาสันสกฤตที่พบในเอเชียกลางหลายครั้ง (Bongard-Levin 1994; Watanabe 1994; Bongard-Levin and Kimura 1995; Karashima 2005) มีลักษณะเนื้อหาที่เรียงใหม่แตกต่างกันไปบ้างเช่นเดียวกัน (Bongard-Levin and Kimura 1995: 355) ในคัมภีร์นี้พบว่าธรรมกายอยู่เช่นกัน ดังนี้
ต้ำฅ ฐ ธรรมกายฅ ฤ ปกายกายฅ ฤ ทรรภกามเมน อิยมว ปรัชญาปรมิต โครตรโยทรหิตด้วยา ธาริตวายุ วาจิตวา ปริวาวปุตวา ปรารุษ ฎ วิสุทธเรณ สัปริกากิยวา โย นิศฅ ฎ มนสิรตวาย ฎ สเปต ฎกุลปโตร วา กุลสุขิตฅ วา กุลทิฅ วิรฅ ฅ ทาน ทศ ฅ ฐิกษ ฅ ตลากตาน อุระทะ สมุยถุพุทธาน อิจเจทฅ ทรงํ เทน ฅ กุลปุตรน วา กุลทิฅตรา วา ปรัชญาปรมิตยำ จรตา พุทธานสมติรฺ ภาวิตวาย (Kimura 1986: 96)
คำแปล: ผู้ปรารถนาจะเห็นพระพุทธเจ้าเหล่านั้นทั้งโดยธรรมกายและโดยรูปกาย ควรสวดฟัง ศึกษา ทรงจำ บอกเล่าบรรยาย ประกาศ ปรัชญาปรมิตานี้โดยผิดดา แก่บุคคลอืนด้วย และพึงระทำไว้ในใจโดยแบ่งคายด้วย ๆ องนี้ ถ้ากุลบุตร
28 นำเนื้อหาหลักมาจากงานวิจัย “ธรรมภายในคัมภีร์สันสกฤต” (พระวิชัย เตชงุรอ 2557)
บทที่ 3 ค้นธาระ เอเชียกลาง และประเทศจีน | 183