หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับ วิชาการ : หน้า 370/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับ วิชาการ กว้างใหญ่ ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบือน สัตว์โลกที่มีพุทธราณสุทธ์เป็นอารมณ์ ยอมเป็นผู้มีความบริสุทธิ์เป็นธรรมดา (อง.ฉุกก. 22/297/351) และตรงกับที่ กล่าวไว้ในอรรถกถากล่าวว่า พุทธารสุทธ์ทำให้ตั่งมั่น ผ่องใส34 เมื่อกิริยานั้นระลึกถึงพระพุทธเจ้าอยู่ จิตตปุบทถอม ผ่องใสปราศจากนิวรณ์ (อง.อ. 33/178 ไทย มมร.) องค์ิ่ง การสวดเสริญพระธรรมภายเพื่อความเป็นสิริมงคล และเพื่อเป็นเหตุnaไปสู่นิพพานนั้น อาจกล่าวไว้ว่าคล้ายคลึงกันกับที่แสดงไว้ในอรรถถาถฐิญญนิเอกปรบท ผน เราเมื่อเดิน ยืน นั่ง หรือคน ย่อมระลึกถึงพระพุทธเจ้า ผู้ประเสริฐสุดอยู่ทุกขณะ ความร่องในปัจจุบันนั้นๆ คือ จีวร ปิณฑบาต ที่นอน ที่นั่ง และคิาลนปัจจัย มีได้มีแกเรา นี้เป็นผล แห่งพุทธบูชา บัดนี้ เราบรรลุอุตตบ อันสงบระงับ เป็นธรรม ยอดเยี่ยม กำหนดรื้อสะทั่งปวงแล้ว เป็นผู้ไม่มีอาสะอยู่35 34นำนจากงานวิจัย “พุทธารสุทธ์ในคัมภีร์พุทธศาสนาภาษาไทย” (พระมหาสุธรรม สุโตใน 2557) 35 จุฑามณี โนบูชูโต นิสินโน อาเทติ พุทธสุทธ์สิรีฑิวรรณ วิหารา อง ตา ๆ ๆ จิรระ ปิณฑบาตา จ ปัจจโย สุนาวา :สนาน ตฤณ เม อุตตา นฤติ พุทธิชายนิผล ๆ โช ทานิ ปฏิโต อมติ สันติ ปนนุตตร์ สุพาทลป ริปริวาณี วิหารา อนาสิโว ๆ (ข.อป. 33/3/11) 338 | ดร.ชนิดา จันทารศรีโสฬ