ห้า-ส่วน-ธรรม-กายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 282/604

หหลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 3.2.8. ห้า-ส่วน-ธรรม-กาย ในคัมภีร์เอโกตราจมะภาษาจีน ที่แปลโดยพระโคตม สงฆเทวะ ชาวแคเมียร์ พบคำว่า ธรรมกาย (法身) อยู่หลาย แห่ง85 ส่วนใหญ่มพบเป็นกลุ่มคำ 五 分法身 แปลตามศัพท์ว่า "ห้า-ส่วน-ธรรม-กาย" ซึ่งอาจแปลเบื้องต้นตามที่นิยมกันทั่วไปว่า "เบญจธรรมกาย" (ธรรมกายทั้งห้า) ประกอบด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา วิปัณญา วิญญาณ และวิญญาณตานุสั้น ซึ่งตรงกันกับ "ธรรมขันธ์ 5" ในพระไตรปิฎกฉบับ (ท.ป. 11/420/301-2) เบญจธรรมกาย นี้ มิภาพในฐานะที่เป็นคุณธรรมของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา หรือเป็นคุณสมบัติที่พระภิกษุจะต้องฝึกฝนตนเองให้ได้อย่างนั่น ดังตัวอย่างต่อไปนี้ 1. 迎葉比丘 已身成成。三昧成成。智慧成成。解脫成 成。解脫見慧成成。復能教入成此五分法身。身能教。 人使行此法。(T125 2:711b29-c2) คำแปล: (พระภาวยปภิญญ) ท่านถึงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา วิปัณญา วิญญาณตานุสันะ ดังนั้นท่านจึงสั่งสอนสรรพสัตว์ทั้งหลายเพื่อให้เข้าสู่เบญจธรรมกาย เป็นผู้ที่สามารถจะอบรมสั่งสอนและผลักดันให้สรรพสัตว์ทั้งหลายได้ปฏิบัติธรรมนี้กัน 85 ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้จากรายงานวิจัย “ธรรมกายในคัมภีร์มหาปริจิราณสูตร” ชลสิทธิ์ สุวรรณวรกูล (2557) 250 | ดร.ชนิดา จันทราศรีโสฬ