ความสำคัญของศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ในพระพุทธศาสนา : หน้า 545/604

ในกรณีนี้ อาจพิจารณาเป็นลำดับ โดยดูจากความสอดคล้องกับหลัก คำสอนที่แสดงไว้ในพระไตรปิฏกบาลีและคำสอนในพระพุทธศาสนาที่จัดเป็น "หลักฐานธรรมกาย" ดังได้แสดงไว้แล้ว ซึ่งแบ่งออกเป็นสิ่งที่ท่านค้นพบตนเองเป็น สิ่งที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนาจริง ดังนี้ 5.3.3.1. ความสำคัญของศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 ในการบรรลุธรรม สำหรับความสำคัญของศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ในฐานะที่เป็นจุดเริ่มต้น ของเส้นทางสายกลาง มีความสอดคล้องกับคำสอนเรื่องมัชฌิมาปฏิปทา ในพระไตรปิฏกบาลี และคำสอนเกี่ยวกับอนาปานสติที่พระภิกษุนิกาย สรรวาสติวาทนำเข้าไปเผยแผ่ในประเทศจีน (ดู 3.3.1) ซึ่งเป็นสิ่งรับรองว่า คำสอนในการวางใจที่กลางกายของพระมงคลเทพมุนีเป็นคำสอนในพระพุทธ ศาสนามีหลักฐานให้เห็นแม้ในพระพุทธศาสนาที่เผยแผ่อยู่ในดินแดนที่ไกล ซึ่งบ่งบอกถึงความเป็นสากลของหลักการดังกล่าว 5.3.3.2. คำสอนให้หยุดใจไว้ในกลางของกลางเรื่องไป สำหรับคำสอนของพระมงคลเทพมุนีในการหยุดใจไว้ในกลางของสิ่งที่ เข้าถึงไปเรื่อยๆ นั้น สอดคล้องกับสิ่งที่แสดงไว้ในพระไตรปิฏกว่าสิ่งเป็นปฏิภาณ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเป็นสิ่งที่พระองค์ทรงสอนพระพุทธสาวก ด้วย ดังที่ได้แสดงไว้ในหัวข้อ "ฐานที่ตั้งของใจ" ใน "พุทธานุภาพในพระไตรปิฏกบาลี" (ดู 4.2.1.1.0) ซึ่งเป็นข้อสรุปว่าหลักการดังกล่าวนี้ แม้จะไม่มีครูบาอาจารย์ ท่านใดในยุคของท่านสอนไว้ แต่สิ่งที่ท่านค้นพบด้วยตนเองก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ตามหลักการของพระพุทธศาสนาโดยมีหลักฐานในพระไตรปิฏกบัลลังก์รอง