หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 252/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในแบ่งมู้ด่างๆ ดังนี้66 1.ธรรมกายเป็นอลงฺคะธรรม เป็นนิ่งจัง สุ่ง อัตตา และบริสุทธิ์ 1.1. 善男子。 我經中說如來身凡有二種。一者身身。 二者。 言生身者。 即是方便應化之身。如是身者。 可得言是生老病死長短黑白。 是此是彼學無學。我諸弟子聞是說已不解我意。 唱言如來。 定說佛身是有為法。 法身即是常樂我淨。 永離一切生老病死。 非白非黑非長非短。 非此非彼非非非無學。 若佛世及不出世。 常住不動無有變易。 善男子。 我諸弟子聞是說已不解我意。 唱言如來定說佛身是無為法 (374 12:567a3,6) คำแปล: ดูก่อนณุกบุตร เราได้อธิบายเนื้อความตามพระสูตรว่า กายของตถาคตประกอบด้วย 2 กาย หนึ่งคือรูปกาย และสองคือธรรมกาย รูปกายเป็นชื่อของการแสดงออกของกาย ที่เกิดจากกุศลปาย ดังนั้นคำที่จะใช้กับคำนี้ คือ การเกิด การเจริญเติบโต ความเจ็บป่วย ความตาย ยาว สั้น ดำ และ ขาว มันเป็นเช่นนั้น เป็นเช่นนี้ เป็นความรู้ เป็นความไม่รู้ สาวทั้งหลายของเราได้ฟังเนื้อหาคำสอนและไม่เข้าใจประเด็นที่กล่าวว่า “พระตถาคตได้ตรัสว่า(รูป)กายของพระพุทธเจ้าเป็นสงขตธรรม” ธรรมกายเป็นนิ่งจัง สุขัง อัตตา และ ความบริสุทธิ์ 66 ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้จากรายงานงานวิจัยของ ชัยสิทธิ์ สุวรรณรางกูล (2557) การอ้างอิงพระไตรปิฎก ฉบับภาษาจีน ใช้บิบไทโซ (SAT Daizokyo) 220 | ดร.ชนิดา จันทร์ศรีโสฬ