การศึกษาเกี่ยวกับวัสดุทางพุทธศาสนา : หน้า 47/604

กระดาษหรือวัสดุอื่นๆ ที่ใช้ศึกษา มีอายุตั้งแต่กลางพุทธศตวรรษที่ 5 ถึงราวพุทธศตวรรษที่ 18 ในคัมภีร์และเอเชียกลาง หรือราวพุทธศตวรรษที่ 18 หรือหลังจากนั้นในเอเชียอาคเนย์ อินเดีย และเนปาล รวมถึงเนื้อหาที่ร่วมรวมเป็นเล่มหรือฐานข้อมูลจากต้นฉบับดังกล่าว เถรวาท พระพุทธศาสนาแบบที่นิยมนับและปฏิบัติเป็นหลักกันอยู่ในประเทศไทย ลาว พม่า กัมพูชา และศรีลังกา ธรรมกาย คำนามหรือลักษณะคำคุณศัพท์ที่พบในคัมภีร์ที่ศึกษา หรือกายแห่งพระดักตร ดั่งที่ระบุในคำสอนของพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทโนสโร) นิยาม สำนักงานในพระพุทธศาสนาที่แยกสายออกไปหลังการสังสายาแต่ละครั้ง หรือแยกด้วยความไม่ลงรอยทางพระวินัย หรือด้วยความแตกต่างในการตีความพระพุทธวจนะ เช่น เถรวาท มหาสังขะ สรรพ์สิวตา เสตตรานติกะ ธรรมคุปต์ มหิเสสละ สัมมิติยะ โลโกตรวาท เป็นต้น คำว่า “นิยาม” ยังใช้ในอีกความหมายหนึ่ง คือ หมวดหมู่ของพระสูตรบัลซึ่งมี 5 หมวด ได้แก่ ทิพยนิยาม มังสิมนิยาม สังยุตนิยาม อังกฤษตรนิยาม และยุทธนิยาม แต่ในความหมายนี้ โดยปกติจะไม่พบคำว่า “นิยาม” มาเดี่ยวๆ นอกจากจะมาเป็นชื่อหมวดที่ระบุเฉพาะเจาะจง เป็น