หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับวิชาการ : หน้า 396/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับวิชาการ คำแปล: ภิกษุทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่งที่บุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ยอมเป็นไปเพื่อความหน่ายโดยส่วนเดียว เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับ เพื่อความสงบ เพื่อความรุ่งเรือง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อ นิพพาน ธรรมอย่างหนึ่งคืออะไร คือพุทธภาสติ ในบรรดาการเจริญภาวนาเพื่ออบรมจิตให้สะอาดบริสุทธิ์ถึงณรงค์ทั้งหมดจงปลปรากฏจากกิเลสอาสะวะนั้น การเจริญพุทธานุสติ ถือว่าการเจริญภาวนาที่สำคัญและยอดเยี่ยม มีมานับแต่ดิตจนถึงปัจจุบัน แม้พระพุทธเจ้าทั้งหลายในอดีตที่ผ่านมา ดังเช่นพระปฐมบรมครูพระเจ้าตสุลโลในอดีตชาติกของพระสุตติเถระว่า “ท่านจงเจริญพุทธานุสติอย่างยอดเยี่ยมกว่าวนาทั้งหลาย เมื่อเจริญพุทธานุสตินี้แล้ว จะยังใจให้เต็มเปี่ยมได้” (ข.อป. 32/23/98) ซึ่งท่านก็ได้เจริญพุทธานุสติอย่างดีในชาตินั้น กระทั่งได้เป็นอุปนิสัยต่อๆ มา ถึงในชาติล่าสุดท้ายนี้ ที่ได้รับธรรมเป็นพระอรหันต์ ตัดกิเลสได้เด็ดขาดบรรลุ มรรคผลนิพพาน ดังที่ท่านกล่าวไว้ว่า เราอันพระโลภนาฏทรงพราสอนแล้ว นมัสการพระ ตถาคต มจิตเบิกบาน เจริญพุทธานุสติอย่างอุดมทุกเมื่อ ด้วยกุศลกรรมที่เราทำดีแล้วนั้น และด้วยการตั้งเจตนาไว้ เราสละกายมนุษย์แล้ว ได้ไปสู่พวงดวงสีได้เป็นจอมเทวดา สวยทิพยสมบัติ 80 ครั้ง และได้เป็นพระเจ้ากรรรมพรรดิ 1,000 ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพศาลโดยคุณนับมิได้ ได้เสวยสมบัติเบนอนันต์ดี นี่เป็นผลแห่งพุทธานุสติ เมื่อท่องเที่ยวอยู่ในภาพน้อยภาพใหญ่ เราอิ่มได้โภคสมบัติมาก เราไม่มีความบกพร่องโศกเลย นี้เป็น