การนำภายในและหนทางสู่นิพพาน : หน้า 189/604

ส่วนการนำภายในหมายถึงการปกปิดความไม่บริสุทธิ์ของตนไว้ หากภิษุไม่ถูกกกไว้ด้วยอุปสรรคเหล่านี้ ก็อ้มดำเนินไปในหนทางตรงและบรรลุพระนิพพานได้ในที่สุด ทั้งนี้เพราะอริยมรรคมีองค์ 8 ตั้งแต่สัมมาวิมุติเป็นต้นไปเป็นหนทางสูพระนิพพานโดยตรงอยู่แล้ว พระสูตรภาษาคณฑารผรายนี้ มีเนื้อหาตรงกันกับทารข้นสูตรในบาลี (ส.สะท. 18/322-4/223-6) ต่างกันแต่เพียงว่าในพระสูตรบลื่นนี้พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมแก่ภิษุเป็นกลุ่ม ไม่ใช่เพียงรบเดียว นอกจากนี้ยังพบในคัมภีร์พระวินัยของมูลสรรวาสติว่ามี ฉบับภาษาสันสกฤตและฉบับแปลภาษาทิเบตและจีน และพบในพระไตรปิฎกจีนส่วนสังยุตตคตา และเอโกตราตคะอีกด้วย (Lee 2009: 12-26) ภาพรวมของคำสอนในพระสูตรนี้เป็นเรื่องของความสำรวมกายและใจจากการยึดติดในสิ่งต่างๆ มุ่งตรงสู่หนทางพระนิพพาน ซึ่งเป็นหลักการเดียวกันกับที่พระมงคลเทพมุนีสอนไว้ในวาระต่างๆ ดังตัวอย่างต่อไปนี้ มั่งอยู่แต่รุบ เสียง กลิ่น รส สัมผัส นั่นแหละ มันก็ได้เท่านั้นจนแก่ตาย เอาแต่ใจไม่ได้เลย สสุขแค่นั้นเอง มันสุขน้อยอย่างนี้ เพียงนิดเดียว เพราะอะไร เพราะรู้ไม่เท่าทันตัวเอง ไม่ฉลาดรู้ไม่เท่าทันตัวเอง ไม่ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้า ไม่ได้ฝึกฝนใจในทางพระพุทธเจ้าพระอรหันต์ ไม่ได้ฟังธรรมของสัตบุรุษ ไม่ได้ฝึกฝนในธรรมของสัตบุรุษ ความเห็นจิ๋งพิริโยไปเช่นนั้น (ธะ. 557)