หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโยธา : หน้า 90/604

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโยธาฉ 1 ฉบับวิชาการ “วิชชา” โดยมีพระภิษฐ์สามเณรและอุปาสิกาเข้า ถึงวิชาธรรมาภูมินวน กันมาปฏิบัติธรรมเป็นกลุ่มตลอด ๒๔ ชั่วโมง15 เพื่อศึกษาวิชาธรรมาภูมิชั้นสูง กับท่านที่เรียกว่า “ทำวิชชา” เป็นการทำงานทางใจที่มีเป้าหมายในการกำจัด คีเลสอาสะ อันเป็นเหตุแห่งความทุกข์ความเบียดเบียนให้หมดสิ้นไป ควบคู่ ไปกับการช่วยแก้ไขความทุกข์ยากดิถีร้อนของเพื่อนมนุษย์ มีผู้มาขอความช่วยเหลือเพื่อช่วยแก้โรควันละมากๆ รวมทั้งช่วยแก้ไขภาวะคับขันของชาติบ้านเมือง ผ่อนหนักให้เป็นเบา ชีวิตของท่านทุ่มเทให้กับการนำพุทธภูมิ พินาศค้นคว้า และเผยแพร่ธรรมาภิบาล โดยมิได้คำนึงถึงอุปสรรคใดๆ การใช้วิชาธรรมาภิบาลแก้ไขโรคให้กับประชาชน นับได้ว่าเป็นหนทาง หนึ่งในการเผยแพร่ธรรมปฏิบัติไปด้วย ในสมัยนั้น ท่านให้ตั้งตรับใบอาการโรค ไว่หน้าหนูก็ของท่าน โดยให้เขียนชื่อ สกุล ที่อยู่ วัน เดือน ปีเกิดและอาการ โรคที่ปรากฏอย่างละเอียดจะมีหมายไว้ดูวันละ 4 เวลา แล้วนำใบอาการ โรคไปแจก่ายแก่ผู้ที่ได้วรรธรรมาภิบาลเพื่อแก้โรค ท่านแนะนำให้ผู้ปฏิบัติ พระกรรมฐานด้วยเพื่อให้กระแสจิตเชื่อมถึงกันจะทำให้ช่วยแก้ไขได้ง่าย ถ้า ผู้เป็นลูกมาส่งใบอาการโรคของพ่อแม่ ท่านจะแนะนำให้ลูกตั้งใจทำสมาธิ จะ ได้ช่วยแกโรคภัยไขเจ็บของพ่อแม่ได้ ทั้งนี้เพราะบุตรหลานที่ได้ธรรมาภิบาลของ ผู้ป่วยมีความสามารถในการรักษาโรคเป็นพิเศษ เนื่องจากมุ่งมั่นไปทาง เดียววิ่งมีพลังมาก 15 “โรงงานทำวิชชา” เป็นภูกหลังก์ใหญ่มีพึ่งนอกไปส่องช่าง มีผนังกันแยกเป็นสองห้องไม่ให้มองเห็น กัน พระภิษฐ์สามเณรอยู่ฝั่งหนึ่ง และแม่ชีบูญาศาเที่ยงไม่โดนบูญรึงฝั่งหนึ่ง หลวงพ่อวัดปทุม นั่งอยู่ในฝั่งของพระภิษฐ์สามเณร ตรงกลางจะเจาะช่องเล็กๆ ช่องหนึ่งเพื่อให้ชายอุปาสิกาได้ยินเสียง ที่ท่านสอน และพอเห็นหน้าท่านได้บ้างแต่ไม่เห็นตัว 58 | ดร.ชนิดา จันทราศรีใคล