อภิธัมมัตถสังคหบาลี: การวิเคราะห์กรรมและวิบาก อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา หน้า 195
หน้าที่ 195 / 442

สรุปเนื้อหา

บทนี้ศึกษาเรื่องกรรมและวิบากในบริบทของอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยกล่าวถึงกรรมที่เป็นอรูปวจรกุศลและความแตกต่างของอารมณ์ที่มีผลต่อการปฏิสนธิในอบายภูมิและสุคติ พร้อมอธิบายถึงผลของอกุศลกรรมในแต่ละภูมิและวิบากที่เกิดขึ้นในปวัติกาล การวิเคราะห์นี้มาจากมติของพระเถระซึ่งให้ความสำคัญกับการแสดงวิบากในระดับต่างๆ เพื่อทำความเข้าใจในธรรมที่ถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-กรรมและวิบาก
-อภิธัมมศึกษา
-การปฏิสนธิในภูมิ
-อารมณ์และกรรม
-วิบากในปวัติกาล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 195 กรรมเหมือนกันฯ แม้อรูปวจรกุศลนั้น ที่เป็นภาวนามัย ซึ่งอัปปนา ก็มี 4 อย่างโดยความต่างแห่งอารมณ์ ฯ บรรดากรรม ๔ อย่างเหล่านี้ อกุศลกรรมที่เว้นจากอุทธัจจะ ย่อมให้เกิดปฏิสนธิ ในอบายภูมิ ฯ ส่วนในปวัติกาล อกุศลกรรม๑๒ อย่าง แม้ทั้งหมด ย่อมเผล็ดอกุศลวิบาก ๒ ในกามโลกแม้ทั้งหมดและ ในอรูปโลกตามสมควร ฯ แม้กามาวจรกุศล ย่อมเกิดปฏิสนธิในกาม สุคติอย่างเดียว ฯ อนึ่ง ในปวัติกาล ก็ย่อมเผล็ดมหาวิบาก และ อเหตุวิบากทั้ง ๘ ในกามโลกแม้ทั้งหมด และในรูปโลกตามสมควร ฯ บรรดากุศลกรรมที่ให้ผลอยู่แม้นั้น ติเหตุกกุศลกรรมอย่างสูง ให้ ติเหตุกปฏิสนธิแล้ว ย่อมเผล็ดวิบาก ๑๖ อย่างในปวัติกาล, ติเหตุกกุศล กรรมอย่างต่ำ และทวิเหตุกกุศลกรรมอย่างสูง ให้ทวิเหตุกปฏิสนธิแล้ว ย่อมเผล็ดวิบาก ๑๒ อย่าง ที่เว้นจากติเหตุกกรรม ในปวัติกาล ฯ ส่วนทวิเหตุกกุศลกรรมอย่างต่ำ ให้ปฏิสนธิที่เป็นอเหตุกะอย่างเดียว และย่อมเผล็ดเฉพาะอเหตุกวิบากในปวัติกาลเท่านั้น ฯ [สังคหคาถา] พระเถระทั้งหลายบางพวก กล่าวไว้ว่า "กรรมที่เป็นอสังขาร ย่อมไม่ให้วิบาก ที่เป็นสสังขาร (และ) กรรมที่เป็นสสัง ขาร ย่อมไม่ให้วิบากที่เป็นอสังขาร" ฯ ตามมติของอาจารย์เหล่านั้น บัณฑิตพึง แสดงวิบาก ๑๒, ๑๐ และ ๘ ตามลำดับ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More