ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 310
อนุสัย (กิเลสที่นอนเนื่องอยู่) ๓ คือ กามราคานุสัย อนุสัย
คือกามราคะ ๑ ภวราคานุสัย อนุสัยคือภวราคะ ๑ ปฏิฆานุสัย
อนุสัยคือปฏิฆะ ๑ มานานุสัย อนุสัยมานะ ๑ ทิฏฐานุสัย อนุสัย
คือทิฏฐิ ๑ วิจิกิจฉานุสัย อนุสัยคือวิจิกิจฉา ๑ อวิชชานุสัย อนุสัย
คืออวิชชา ๑ ฯ
สัญโญชน์ (กิเลสเครื่องผูก) ในพระสุตตันตะ ๑๐ คือกาม
ราคสัญโญชน์ ๑ รูปราคสัญโญชน์ ๑ อรูปราคาสัญโญชน์ ๑ ปฏิฆ
สัญโญชน์ ๑ มานสัญโญชน์ ๑ ทิฏฐิสัญโญชน์ ๑ สีลัพพตปรามาส-
สัญโญชน์ ๑ วิจิกิจฉาสัญโญชน์ ๑ อุทธัจจสัญโญชน์ ๑ อวิชชา
สัญโญชน์ ๑ ฯ
0
สัญโญชน์ในพระอภิธรรมแม้อื่นอีก ๑๐ คือ กามราคสัญโญชน์ ๑
ภวราคสัญโญชน์ ๑ ปฏิฆสัญโญชน์ ๑ มานสัญโญชน์ ๑ ทิฏฐิ
สัญโญชน์ ๑ สีลัพพตปรามาสสัญโญชน์ ๑ วิจิกิจฉาสัญโญชน์ ๑
อิสสาสัญโญชน์ ๑ มัจฉริยสัญโญชน์ ๑ อวิชชาสัญโญชน์ ๑ ฯ
0
ด
กิเลส (เครื่องทำให้ใจเศร้าหมอง) ๑๐ คือ โลภะ ความโลภ ๑
โทสะ ความขัดเคือง ๑ โมหะ ความแลง ๑ มานะ ความถือตัว ๑
ทิฏฐิ ความเห็นผิด ๑ วิจิกิจฉา ความสงสัย ๑ ถีนะ ความท้อแท้ ๑
อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่าน ๑ อหิริกะ ความไม่ละอาย ๑ อโนตตัปปะ
ความไม่เกรงกลัว ๑ ฯ
ก็บรรดาอกุศลธรรมมีอาสวะเป็นต้น ท่านประสงค์เอาตัณหาซึ่ง
มีกามภพนั้นเป็นที่ตั้ง โดยชื่อว่ากามภพ ในอกุศลสังคหะนี้ ฯ ทิฏฐิคตะ
นั่นแล ที่เป็นไปแล้วอย่างนั้น ท่านเรียกว่า สีลัพพตปรามาส (การยึด
ๆ