ข้อความต้นฉบับในหน้า
เพื่อความแจ่มแจ้ง
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 327
ก็การถือเอาปัญญินทรีย์ในที่นี้ เพื่อความแจ่มแจ้มแห่งการสรุปธรรม ฯ
การถือเอาอินทรีย์มีอนัญญตัญสสามีตินทรีย์เป็นต้น เพื่อควา
แห่งกิจพิเศษของอัธยาศัยบุคคลฯ ก็ในที่นี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัส
อายตนะภายในไว้เบื้องต้น เพราะเป็นที่อาศัยพิเศษแห่งการบัญญัติ
ว่าสัตว์ฯ ส่วนมนินทรีย์ แม้ความตรัสไว้ในอายตนะภายในนี้เหมือนกัน
โดยความเหมือนกันกับภาวะแห่งอายตนะภายใน แต่ตรัสไว้ในลำดับ
แห่งชีวิตนทรีย์ ก็เพื่อแสดงรวมกันกับอรูปินทรีย์ (อินทรีย์ที่ไม่
มีรูป) ฯ ตรัสภาวะ ๒ ไว้ในลำดับแห่งอายตนะภายในนั้น เพื่อ
แสดงว่า บัญญัตินี้นั้น ย่อมถึงวิภาคว่า สตรีบุรุษด้วยอำนาจแห่ง
ภาวะเหล่านี้ ฯ ตรัสชีวิตนทรีย์ไว้ในลำดับแห่งภาวรูป ๒ นั้น เพื่อ
แสดงว่า บัญญัตินี้นั้น ย่อมถึงวิภาคว่า สตรีบุรุษด้วยอำนาจแห่ง
ภาวะเหล่านี้ ฯ ตรัสชีวิตนทรีย์ไว้ในลำดับแห่งภาวนารูป ๒ นั้น เพื่อ
แสดงว่า อุปาทินนกธรรมเหล่านี้นั้น ย่อมตั้งอยู่ได้ด้วยอำนาจแห่ง
ชีวิตนทรีย์นี้ ฯ ตรัสเวทนา ๕ ไว้ในลำดับแห่งชีวิตนทรีย์นั้น เพื่อ
แสดงว่ากองธรรมที่รู้กันว่าสัตว์ เป็นไปด้วยอำนาจความสืบเนื่อง ย่อม
พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ในลำดับแห่งเวทนา ๕ นั้น เพื่อแสดงโวทานะ
และสัมภาระ (ความหมดจดและการสั่งสม) ของเหล่าสัตว์ผู้อยาก
บริสุทธิ์จากเวทนาเหล่านั้น ฯ และตรัส ๓ อินทรีย์ไว้ในที่สุด เพื่อแสดง
ว่า ก็สัตว์ทั้งหลาย ผู้มีโวทานะและสัมภาระอันสั่งสมแล้ว (เต็มแล้ว)
ย่อมหมดจดด้วยอินทรีย์ ๓ เหล่านี้ เพราะฉะนั้น สัตว์เหล่านั้นจึงจัดว่า
เป็นผู้บรรลุความบริสุทธิ์และเสร็จกิจแล้ว ฯ ความสำเร็จเนื้อความที่
ต้องการ(แห่งอินทรีย์เทศนา) มีเพียงเท่านี้ เพราะฉะนั้น จึงไม่