อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา หน้า 267
หน้าที่ 267 / 442

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาจากอภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา โดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับคำอธิบายเบื้องต้นของรูปในโครงสร้างของสังคหะ รวมถึงนิพพาน ซึ่งเรียกว่าโลกุตตระ และมีความสำคัญที่จะต้องเข้าใจผ่านมรรคญาณทั้ง 4. นิพพานอธิบายผ่านลักษณะต่างๆ และคุณสมบัติที่แตกต่าง เช่น สุญญตะ อนิมิตตะ และอัปปณิหิตะ นอกจากนี้ยังเน้นว่าพระผู้มีพระภาคตรัสเกี่ยวกับธรรมชาติที่เป็นอารมณ์แห่งมรรคและผล โดยมีการแบ่งประเภทอย่างชัดเจน. สุดท้าย บทสรุปนี้เน้นย้ำถึงการออกจากตัณหา วานะ ที่เป็นการเข้าใจถึงนิพพานอย่างแท้จริง.

หัวข้อประเด็น

-อภิธัมมัตถสังคหะ
-รูป
-นิพพาน
-มรรคญาณ
-ธรรมชาติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 267 ในเวลาเกิด, ส่วนในปวัติกาล แม้รูป อะไร ๆ จะไม่ได้ ก็หามิได้ ฯ นี้เป็นปวัติกมนัยแห่งรูปในรูปสังคหะนี้ ฯ ส่วนนิพพาน คือโลกุตตระ พึงกระทำให้แจ้งด้วยมรรคญาณ ทั้ง ๔ ฯ ธรรมชาติที่เป็นอารมณ์แห่งมรรคและผล พระผู้มีพระภาค ๆ ตรัสเรียกว่านิพพาน เพราะออกจากตัณหา กล่าวคือวานะ ฯ นิพพาน นั้นนั่นแล โดยสภาพแม้มีอย่างเดียว โดยปริยายแห่งเหตุมี ๒ อย่าง คือ สอุปาทิเสสนิพพานธาตุ ๑ อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ ๑ ฯ อีกอย่างหนึ่ง ว่าโดยความต่างแห่งอาการ มี ๓ อย่าง คือ สุญญตะ ๑ อนิมิตตะ ๑ อัปปณิหิตะ ๑ ฯ [สังคหคาถา] พระมเหสีเจ้าทั้งหลาย ผู้พ้นแล้วจาก ตัณหาชื่อว่าวานะ ย่อมตรัสเรียกบทที่ ไม่มีจุติล่วงเสียซึ่งที่สุด อันปัจจัยอะไร ๆ ปรุงแต่ไม่ได้ ยอดเยี่ยม ว่า นิพพาน ดังนี้ ฯ พระตถาคตเจ้าทั้งหลาย ย่อมทรง ประกาศปรมัตถธรรมไว้เพียง ๔ อย่าง คือ จิต ๑ เจตสิก ๑ รูป นิพพาน ๑ ด ด้วยประการฉะนี้ ฯ ปริเฉทที่ ๖ ชื่อว่ารูปสังคหวิภาค ในปกรณ์อภิธัมมัตถสังคหะ จบด้วยประการฉะนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More