อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา : หน้า 440/442

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 440 (คาถาท้ายปกรณ์ของท่านผู้รจนา พระเถระรูปใด อยู่ในวิหารมีชื่อว่าเชตวัน อันน่ารื่นรมย์ ด้วยทิมแถวที่น่ายินดี และป่า ใกล้เมืองที่สวยงาม ที่พระราชา ทรงพระนามว่า ปรักกมภุชะ (ปรักกม- ซึ่งมีพระพาหนะทรงกำลังมาก รับ สั่งให้สร้างไว้ในพระนครหลวง ชื่อปุต พาหุ) ถินคร (เมืองโปโลนนารุละ) ที่น่า รื่นรมย์ ฯ พระเถระองค์ใด อันคณะ แห่งภิกษุผู้มีความสามารถ เป็นบ่อเกิด แห่งคุณ มีศีล ความฝึกฝน ความสำรวม ระวัง และความสันโดษถึงพร้อมดีแล้ว นับถือบูชายำเกรงแล้ว ได้ถึงความเป็น อาจารย์ที่ผู้รู้ทั้งหลายควรบูชา ในศาสตร์ ทั้งหลาย มีคำสอนของพระจอมมมุนีเป็น ต้น และในประชุมแห่งคัมภีร์มากมาย ฯ ฎีกาสังวรรณนาความแห่งอรรถกถาพระ วินัยเป็นต้น มีสารัตถทีปนีเป็นประมุข ของพระเถระองค์ใด ประกาศอานุภาพ ๑. หมุมิย์ เรือนโล้น (หลังคาตัด) โบราณว่า ทีมแถวๆ