อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 77 : หน้า 77/442

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 77 [สังคหคาถา] ธรรม ๓๘-๓๗-๓๗ (๓๗ สองคร้ง) และ ๓๖ มี ในสุภจิต (กามาวจรโสภณจิต) ธรรม ๓๕-๓๔-๓๔ (๒๔ สองครั้ง) และ ๓๓ มีใน กิริยาจิต ธรรม ๓๓ มีในวิบากจิตธรรม ๓๒-๓๒ (๓๒ สองครั้ง) และ ๓๑ มีในกุศลจิต วิบากจิต และกิริยาจิตฝ่ายสเหตุกกามาวจร ฯ ในจิตเหล่า นั้น วิรัติไม่มีในพวกกิริยาจิตและในมหัคคตจิต อัปปมัญญามีในอนุตตรจิต (โลกุตตรจิต) อนึ่ง วิรัติ อัปปมัญญาทั้งสอง มีในกามาวจร จิต และวิบากจิต ฯ ฌานธรรม มีต่างออกไป ในอนุตตรจิต (โลกุตตรจิต), อัปปมัญญาและ ฌานธรรม มีในมหัคคตจิตชนิดปานกลาง วิรัติ ญาณ ปีติ และอัปปมัญญา มีแปลออกไป ในพวกกามาวจรจิต ฯ ในบรรดาอกุศลจิต ธรรม ๑๓ คือ อัญญสมนาเจตสิก ๑๑ และอกุศลสาธารณาเจตสิก ๔ รวมเป็น ๑๕ กับโลภะและทิฏฐิ ถึง ความสงเคราะห์เข้าในอสังขาริกจิตที่ ๑ ในพวกอกุศลจิตที่เป็นโลภมูล ก่อน ฯ ธรรม ๑๓ รวมเป็น ๑๕ กับด้วยโลภะและมานะ ถึงความ สงเคราะห์เข้าในอสังขาริกจิตที่ ๒ เหมือนอย่างนั้นนั่นแล ฯ ธรรม ๑๘ กับด้วยโลภะและทิฏฐิเว้นปีติ ถึงความสงเคราะห์เข้าในอสังขาริกจิต