ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 335
เพราะมีกิจ ๒ อย่าง ด้วยอำนาจแห่งสัมธินทรีย์ และสัทธาพละ ฯ
เป็นวิภาคอันประเสริฐ คือยอดเยี่ยม แห่งธรรม ๓๓ อันสูงสุด คือ
วิเศษสุด เพราะเป็นฝ่ายแห่งธรรมเครื่องตรัสรู้ฯ ธรรม ๓๓ ทั้งหมด
มีในโลกุตตรจิตทั้ง ๘ ดวง ฯ บางทีไม่มีสังกัปปะและปีติ คือบางที่มี
ไม่ได้ เพราะสังกัปปะไม่เกิดในจิตที่ประกอบด้วยฌานมีทุติยฌานเป็นต้น
และเพราะปีติไม่เกิดในจิตที่ประกอบด้วยจตุตถฌาน และปัญจมฌาน ฯ
แม้ในโลกิยจิต โพธิปักขิยธรรมบางเหล่าก็มีได้ในโลกิยจิตบางดวง
เป็นอย่าง ๆ ไป ไม่มีในโลกิยจิตบางดวง ตามสมควรแก่การประกอบ
คือตามอำนาจที่เหมาะสมแก่กิจนั้น ๆ ในเวลาวิสุทธิ 6 มีสีลวิสุทธิ
ๆ
เป็นต้นเป็นไป ฯ
ન
[อธิบายขันธ์ ๕]
ๆ
สภาคธรรม (ธรรมที่มีส่วนเหมือนกัน) นั้น ๆ ซึ่งแตกต่างกัน
ด้วยความต่างแห่งกาลมีอดีตกาล อนาคตกาล และปัจจุบันกาลเป็นต้น
ชื่อว่าขันธ์ เพราะอรรถคือกองรวมในที่เดียวกัน ๆ เพราะเหตุนั้น
พระผู้มีพระภาคจึงตรัสคำเป็นต้นว่า บัณฑิตรวมย่อมรูปนั้นเข้าในที่
เดียวกัน เรียกกองนี้ว่า รูปขันธ์ ฯ แต่ขันธ์เหล่านี้นั้น พระผู้มี
พระภาคตรัสไว้เพียง ๕ อย่างเท่านั้น ด้วยอำนาจการกำหนดหมายว่า ภาชนะ
โภชนะ กับข้าว พ่อครัว และผู้บริโภค เพราะฉะนั้น ท่านอาจารย์จึง
กล่าวคำว่า รูปกฺขนฺโธ เป็นอาทิ ฯ จริงอยู่ รูปตั้งอยู่ในฐานะคล้าย
กับภาชนะ เพราะเป็นที่อาศัยแห่งเวทนาฯ เวทนาตั้งอยู่ในฐานะ