อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา : หน้า 303/442

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 303 อาหารที่มารดากลืนกิน แผ่ซ่านไปในสรีระ ตามแนวเส้นเอ็นสำหรับ และจำเดิมแต่เวลาที่โอชะจากเสมหะที่อยู่ใน รับรสของคัพภเสยยกสัตว์ ปากเป็นต้น แผ่ซ่านไปในสรีระตามลำดับเส้นเอ็นสำหรับรับรสของ พวกสัตว์ผู้เป็นสังเสทชะและอุปปาติกะ ฯ จุติจิตเกิดก่อนภวังคจิตดวง ที่ ๑๓ นี้ เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่าต่อจากจุติจิต ฯ กัมมชรูปยังไม่เกิดขึ้น เพราะไม่มีความตาย ในเมื่อกัมมชรูปนั้นบังเกิดฯ สัตว์ที่ท่านเรียกว่า ตาย เพราะขาดกัมมรูปไป ฯ สมดังที่ท่านโบราณาจารย์กล่าวไว้ว่า ธรรม ๓ อย่างเหล่านี้ คือ อายุ ๑ ไออุ่น ๑ วิญญาณ ๑ ละกายนี้ไปเมื่อใด เมื่อนั้น กายนั้น ก็ถูกทอดทิ้งนอนอยู่ เหมือนกับ ท่อนไม้อันไร้ประโยชน์ฉะนั้น ๆ บทว่า ปุเรตร์ ได้แก่ ในขณะแห่งจิตดวงที่ ๑) เกิดขึ้น ฯ ข้อว่า ตโต ฯเปฯ โวจนิชชติ ความว่า จิตตชรูป และ | และอาหารชรูปตาม ที่เกิดแล้ว ต่อจากนั้น เป็นไปชั่วเวลาเล็กน้อยดับไป เพราะไม่มี ความบังเกิดแห่งกัมมชรูปเหล่านั้น ในสันดานที่ไม่มีชีวิต ฯ แต่อาจารย์ พวกอื่นอีกพรรณนาว่า จิตตชรูป ขาดไปก่อนจุติจิตทีเดียว ฯ [อธิบายเหตุที่บางรูปมีบางรูปไม่มีในรูปพรหมเป็นต้น] ในความไม่มีฆานะ ชิวหา และกาย ในรูปโลก ท่านอาจารย์ ได้กล่าวเหตุไว้แล้วเหมือนกัน ฯ แต่ภาวรูปทั้ง ๒ ย่อมไม่เป็นไปใน รูปโลกนั้น เพราะภาวรูปทั้ง ๒ นั้น เป็นอุปนิสัยของกามราคะที่แรงกล้า