อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา : หน้า 309/442

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 309 โอฆะ (กิเลสดุจห้วงน้ำ) ๔ คือ กาโมฆะ โอฆะคือกาม ๑ ภโวฆะ โอฆะคือภพ ๑ ทิฏโฐฆะ โอฆะคือทิฏฐิ ๑ อวิชโชฆะ โอฆะคืออวิชชา ๑ ฯ โยคะ (กิเลสเครื่องประกอบสัตว์ไว้ในภพ) ๔ คือ กามโยคะ กิเลสเครื่องประกอบคือกาม ๑ ภวโยคะ กิเลสเครื่องประกอบคือภพ ๑ ทิฏฐิโยคะ กิเลสเครื่องประกอบคือทิฏฐิ ๑ อวิชชาโยคะ กิเลสเครื่อง ประกอบคืออวิชชา ๑ | ๆ คันถะ (กิเลสเครื่องร้อยรัด) ๔ คือ อภิชฌากายคันถะ กิเลส เครื่องร้อยรัดกาย คือความเพ่งเล็ง ๑ พยาปาทกายคันถะ กิเลสเครื่อง ร้อยรัดกาย (รูปกายกับนามกาย) คือพยาบาท ๑ สีลัพพตปรามาสกาย- คันถะ กิเลสเครื่องร้อยรัดกายคือสีลัพพตปรามาส ๑ อิทังสัจจาภินิเวส กายคันถะ กิเลสเครื่องร้อยรัดกายคือความถือมั่นว่า นี้เท่านั้นจริง อย่างอื่นเปล่า ๑ ฯ อุปาทาน (ความยึดมั่น) ๔ คือ กามูปาทาน ความยึดมั่นกาม ๑ ทิฏฐปาทาน ความยึดมั่นทิฏฐิ ๑ สีลัพพตปาทาน ความยึดมั่นศีลพรต ๑ อัตตวาทูปาทาน ความยึดมั่นวาทะว่าตน ๑ ฯ นิวรณ์ (ธรรมเครื่องกั้น) 5 คือ กามฉันนนีวรณ์ ธรรม เครื่องกั้นคือความพอใจในกาม ๑ พยาบาทนิวรณ์ ธรรมเครื่องกั้นคือ พยาบาท ๑ ถีนมิทธนีวรณ์ ธรรมเครื่องกั้นคือความหดหูและเคลิบ เคลิ้ม ๑ อุทธัจจกุกกุจจนีวรณ์ ธรรมเครื่องกั้นคือความฟุ้งซ่านและ รำคาญ ๑ วิจิกิจฉานิวรณ์ ธรรมเครื่องกั้นคือความลังเล ๑ อวิชชา นีวรณ์ ธรรมเครื่องกั้นคือความไม่รู้ ๑