อภิธัมมัตถสังคหบาลี: การเจริญฌานและการเกิดในพรหมโลก : หน้า 196/442

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 196 โดยทำนองตามที่กล่าวแล้ว ตามสมควร แก่การสมภพ ฯ [พระโยคาวจรเจริญฌานแล้วไปเกิดในชั้นพรหมโลก] ก็พระโยคาวจร เจริญปฐมฌานที่เป็นรูปาวจรกุศลได้อย่างเล็กน้อย แล้ว ย่อมเกิดในพวกพรหมชั้นปาริสัชชา ครั้นเจริญปฐมฌานนั่นเอง ได้อย่างปานกลางแล้ว ย่อมเกิดในพวกพรหมชั้นปุโรหิตา ครั้น เจริญได้อย่างประณีตแล้ว ย่อมเกิดในพวกมหาพรหม ฯ ครั้น เจริญทุติยฌานและตติฌานได้อย่างเล็กน้อยแล้ว ย่อมเกิดในพวก พรหมปริตตาภา ครั้นเจริญได้อย่างปานกลาง ย่อมเกิดในพวกพรหม อัปปมาสุภา ครั้นเจริญได้อย่างประณีตแล้ว ย่อมเกิดในพวกพรหม อาภัสสราฯ ครั้นเจริญจตุตถฌานได้อย่างเล็กน้อยแล้ว ย่อมเกิดในพวกพรหม พรหมปริตตสุภา ครั้นเจริญได้อย่างปานกลางแล้ว ย่อมเกิดในพวก อัปปมาณสุภา ครั้นเจริญได้อย่างประณีตแล้ว ย่อมเกิดในพวกพรหม สุภกิณหาฯ ครั้นเจริญได้ปัญจมฌานแล้ว ย่อมเกิดในพวกพรหมเวหัปผลาฯ ครั้นเจริญปัญจมฌานนั่นเอง ให้สำรองสัญญาเสีย ย่อมเกิดในจำพวก อสัญญีสัตว์ฯ ส่วนพสกพระอนาคามี ย่อมเกิดในชั้นสุทธาวาสทั้งหลายฯ พระโยคาวจรทั้งหลายเจริญอรูปาวจรกุศลตามลำดับแล้ว ย่อมเกิดในชั้น อรูปภพทั้งหลาย ดังนี้แล ฯ ฯ [สังคหาคาถา] มหัคคตกุศล ท่านกำหนดไว้ตามภูมิ ย่อม ให้วิบากที่แม้นกันเกิดขึ้น ในปฏิสนธิกาล และปวัติกาล ด้วยประการฉะนี้ ฯ