ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 211
บทว่า มนุสฺสคณนาย คือ โดยการนับปีของพวกมนุษย์ ฯ
สองบทว่า ตโต จตุคุณ ความว่า เอา ๔ คูณ ด้วยอำนาจการเอา ๒
คุณวันและปี อย่างนี้ คือ ๑,๐๐๐ ปีทิพย์ เพราะเอา ๒ คูณวันที่กำหนด
ด้วยปีของมนุษย์ ๕๐ ปี และ ๕๐๐ ปีทิพย์ ของพวกเทวดาชั้นจาตุม-
มหาราชิกา เป็นประมาณอายุของพวกเทวดาชั้นดวงดึงส์ฯ ก็การเอา
๔ คูณนั้น เป็น ๑,๐๐๐ ปีโดยกรนับปีทิพย์ (โดยการนับปีของเทวดา)
โดยการนับปีของมนุษย์ ประมาณ ๓ โกฏิ 5 ล้านปี ฯ
หลายบทว่า ตโต จตุคุณ ยามานํ ความว่า เอา ๔ คูณจาก
ประมาณอายุของพวกเทวดาชั้นดาวดึงส์ ตามนัยที่กล่าวแล้ว เป็น
๒,๐๐๐ ปี โดยการนับปีทิพย์ (โดยการนับปีของเทวดา)ฯ โดยการ
นับปีของมนุษย์ ๑๔ โกฏิ ๔ ล้านปี (เป็นประมาณอายุของพวกเทวดา
ชั้นยามา) ฯ หลายบทว่า ตโต จตุคุณ ดุสิตาน ความว่า ๔,๐๐๐
ปีทิพย์ฯ โดยการนับปีของมนุษย์ ๕๗ โกฏิ 6 ล้านปี (เป็นประมาณ
อายุของพวกเทวดาชั้นดุสิต) ฯ คำว่า ตโต จตุคุณ นิมมานรตีน
ๆ
ความว่า ๘,๐๐๐ ปีทิพย์ฯ โดยการนับปีของมนุษย์ ๒๓๐ โกฏิ ๔ ล้าน
ปี (เป็นประมาณอายุของเทวดาชั้นนิมมานรดี)ฯ คำว่า ตโต จตุคุณ
ปรนิมมิตวสวัตตีน คือ ๑๖,๐๐๐ ปีทิพย์ (เป็นประมาณอายุของพวก
เทวดาชั้นปรนิมมิตวสวัดดี) ฯ ก็ท่านอาจารย์เมื่อจะแสดงประมาณ
อายุของเทวดา โดยการนับปีของมนุษย์เสียเอง จึงได้กล่าวคำเป็นต้นว่า
"นวสตญฺจ" ดังนี้ ฯ สัมพันธ์ความว่า "๕๒๑ โกฏิปีกับ 5 ล้านปี
เป็นประมาณอายุในพวกเทวดาชั้นวสวัดดี" ฯ