การศึกษาอภิธรรมในบาลี อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา หน้า 291
หน้าที่ 291 / 442

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอการวิเคราะห์ทางอภิธรรมในบาลี ซึ่งเจาะลึกไปถึงวิธีการทำความเข้าใจเกี่ยวกับ ฐิติขณะแห่งจิตและการเกิด-ดับของทุกขสัจ-สมุทัยสัจ การอภิปรายข้อขัดแย้งจากอาจารย์ท่านหนึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญในอภิธรรม ข้อคิดเห็นต่าง ๆ จะช่วยให้เห็นมุมมองที่หลากหลายเกี่ยวกับธรรมชาติของจิตและรูปแบบการเกิดขึ้นในบริบทของความทุกข์และความเป็นอยู่ นอกจากนี้ยังมีการอ้างถึงคำสอนของพระผู้มีพระภาคที่เกี่ยวข้องกับเหตุและปัจจัยต่าง ๆ ในอุปปาทขณะแห่งจิต.

หัวข้อประเด็น

-อภิธรรม
-ฐิติขณะ
-จิตและรูป
-สมุทัยสัจ
-ทุกขสัจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 291 ตรัสว่า ปรากฏ เพราะฉะนั้น ฐิติขณะ แห่งจิตจึงไม่ปรากฏในบาลี แม้ความไม่มี ในพระอภิธรรม ก็เป็นอันห้ามไว้โดย ประการทั้งปวง ความบังเกิดแห่งรูป ไม่มี ซึ่งแปลว่า หามิได้ ในปัญหา" ในอภิธรรม นั้นว่า สมุทัยสัจ ของบุคคลใดดับใน ขณะใด ทุกขสัจย่อมบังเกิดแก่บุคคลนั้น ในขณะนั้นหรือ เพราะฉะนั้น ปัจจัยแม้ ทั้งหมด ชื่อว่าเป็นเหตุแห่งรูป ใน อุปปาทขณะแห่งจิตเท่านั้น จะพึงมี อาจารย์บางท่านท้วงว่าดังนี้ ฯ จะเฉลยใน คำของอาจารย์บางท่านนั้นว่า กิริยาเครื่อง กำหนดภังคขณะ พระผู้มีพระภาคตรัส แล้วในธรรมอันหนึ่งเท่านั้นฉันใด ส่วน กิริยาเครื่องกำหนดที่บ่ายหน้าเฉพาะต่อ G). ภังคขณะ บัณฑิตพึงปรารถนาฉันนั้นแล กิริยาเครื่องกำหนดที่บ่ายหน้าต่อภังคขณะ นี้ ชื่อว่าฐิติขณะ ฐิติขณะนี้ก็ได้ทรง ทุกขมปปชาติ ตตฺถ ฯ ถ้าถือตามนัยมณีสารมัญชุสา ก็เป็น ทุกฺขมปฺปชฺชตีเตตฺถ แปลว่า ในปัญหาข้อนี้ว่า ....
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More