ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 55
ต่างชาติฯ ก็ด้วย ปิ ศัพท์ ในบทว่า ปญฺจปิ นี้ ท่านรวบรวมนัย
ที่ต่างกัน มีอาทิอย่างนี้ว่า นวกนัยล้วน ๆ ด้วยอำนาจจตุกกนัยและ
ปัญจกนัย นวกนัย ๔ หมวด เพราะท่านแสดงประกอบนวกนัยล้วน ๆ
นั้น ด้วยหมวด ๔ แห่งปฏิปทา ด้วยอำนาจการปฏิบัติลำบากการ
บรรลุช้า การปฏิบัติลำบากการบรรลุเร็ว การปฏิบัติสะดวกการบรรลุ
ช้า และการปฏิบัติสะดวกการบรรลุเร็ว นวกนัยอีก 4 หมวด เพราะ
ท่านประกอบด้วยหมวด ๔ แห่งอารมณ์ คือ ปริตต์ ปริตตารมณ์
ปริตฺติ อปฺปมาณารมฺมณ์ อปฺปมานํ ปริตฺตารมุมณ์ อปฺปมาณ
อปฺปมาณารมฺมณ์ และนวกนัย ๑๖ หมวด ด้วยอำนาจแห่งนัยที่เจือปน
ด้วยอารมณ์และปฏิปทา โดยนัยมีอาทิว่า ทนขาปฏิปท์ ทนุธาภิญญ์
ปริตต์ ปริตตารมณ์ ทุกขาปฏิปท์ ทนุธาภิญญ์ ปริตต์ อป
มาณารมฺมณ์ ดังนี้ จึงรวมเป็นนวกนัย ๒๕ ดังนี้ ฯ วิบากที่ฌาน
พิเศษให้เกิดขึ้นแล้ว เป็นเช่นกับฌานนั้นๆ โดยส่วนเดียวกัน เพราะ
เหตุนั้น พระผู้มีพระภาคจึงตรัสจำแนกวิบากเช่นเดียวกันกับฌานนั่นแลฯ
จริงอยู่ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงกุศลจิตไว้แม้ในนิเทศแห่งวิบาก
จิต ก็เพื่อแสดงอรรถนี้เท่านั้น แล้วจึงทรงจำแนกมหัคคตโลกุตตร
วิบากไว้ในลำดับแห่งกุศลจิตนั้น ๆ รูปาวจรจิตเป็น ๕ อย่าง ได้แก่
มี ๕ ประการ คือมีองค์ ๕ มีองค์ ๔ มีองค์ ๓ มีองค์ ๒ และมีองค์ ๒ อีก
โดยความต่างแห่งฌาน คือโดยความต่างแห่งความประกอบด้วยองค์ฌาน
๕-๔-๓-๒ และ ๒ อีก ฯ อธิบายว่า รูปาวจรจิตนั้นเป็นอีก ๑๕ ดวง
โดยประเภทแห่งกุศลจิต วิบากจิต และกิริยาจิต อย่าละ ๕ ๆ โดย