ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 268
พรรณานาความปริเฉทที่ ๖
[ข้อความเบื้องต้น]
พระอนุรุทธาจารย์ ครั้นแสดงอรรถที่กล่าวไว้ในพระอภิธรรม
๒ อย่าง ด้วยสามารถแห่งจิตและเจตสิกอย่างนี้ก่อนแล้ว บัดนี้ เมื่อ
ปรารภเพื่อจะแสดงรูปและนิพพานในลำดับแห่งรูปนั้น จึงกล่าวคำเป็น
ต้นว่า เอตฺตาวตา ดังนี้ ฯ
ประกอบความว่า ก็เพราะธรรมทั้งหลาย ฝ่ายจิตและเจตสิก
พร้อมทั้งประเภทและปวัติ คือมีประเภทดังที่ได้กล่าวแล้วด้วย ๓ ปริเฉท
ด้วยอำนาจแห่งนิเทศนัย และปฏินิเทศนัยเป็นอาทิ และมีปวัติดังที่
กล่าวแล้วด้วย ๒ ปริเฉท ด้วยอำนาจแห่งปวัติกาลและปฏิสนธิกาล
อันข้าพเจ้าได้แจกไว้แล้ว ด้วยลำดับคำมีประมาณเท่านี้ คือ ด้วย ๕
ปริเฉทเพียงเท่านี้ เพราะฉะนั้น บัดนี้ ข้าพเจ้าจะกล่าวรูปที่มาถึงเข้าตาม
ลำดับฯ
ๆ
บัดนี้ เพื่อจะตั้งมาติกา เพื่อจำแนกรูป ตามที่ปฏิญญาไว้แล้ว
ท่านอาจารย์จึงกล่าวว่า สมุทเทสา เป็นต้น ฯ การแสดงขึ้นโดยย่อ
ชื่อว่าสมุทเทศฯ การแจกออกไป ด้วยอำนาจแห่งรูปมีอย่างเดียวเป็นต้น
ชื่อว่าวิภาคฯ เหตุ ที่ชื่อว่าสมุฏฐาน เพราะอรรถว่า เป็นแดนตั้ง
ขึ้นแห่งผล ได้แก่ปัจจัยที่ให้รูปเกิดมีกรรมเป็นต้นฯ หมวด ๑๐ มีจักขุ
* พระมหาแพร กมฺมสาโร ป. ธ. ๕ วัดเขมาภิรตาราม นนทบุรี แปล