ข้อความต้นฉบับในหน้า
1
๑ อวิชชามาเนน-
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 354
เพราะต้องการให้รู้ความหมาย) ฯ ส่วนปัญญาปนโตบัญญัติ ท่านแสดง
โดยชื่อมีนามและนามกรรมเป็นต้น ฯ นามบัญญัตินั้นมี 5 อย่าง คือ
วิชชุมานบัญญัติ (แต่งตั้งสิ่งที่มีอยู่) ๑ อวิชชามานบัญญัติ (แต่งตั้ง
สิ่งที่ไม่มีอยู่) ๑ วิชชามาเป็นอวิชชามานบัญญัติ (แต่งตั้งสิ่งไม่มีกับสิ่ง
ที่มี) ๑ อวิชชามาเนนวิชชามานบัญญัติ (แต่งตั้งสิ่งที่มีกับสิ่งไม่มี) ๑
วิชชามาเนนวิชชมานบัญญัติ (แต่งตั้งสิ่งที่มีกับสิ
(แต่งตั้งสิ่งที่มีกับสิ่งที่มี) ‹
อวิชชมานบัญญัติ (แต่งตั้งสิ่งที่ไม่มีกับสิ่งที่มี) ๑ ฯ ก็บรรดาบัญญัติ ๖
นั้น ในเวลาใด บัณฑิตทั้งหลายแต่งตั้ง (ประกาศ) รูป เวทนา
เป็นต้น ซึ่งมีอยู่โดยปรมัตถ์ ด้วยบัญญัตินี้ ในเวลานั้น บัญญัตินี้
ท่านเรียกว่า วิชชมานบัญญัติฯ แต่ในเวลาใด บัณฑิตแต่งตั้ง (ประกาศ)
แผ่นดิน ภูเขา
เป็นต้น ซึ่งไม่มีอยู่โดยปรมัตถ์ ด้วยบัญญัติฯ ส่วนบัญญัติที่เหลือ
นั้น บัญญัตินี้ ท่านเรียกว่าอวิชชมานบัญญัติทั้ง ๒ ว่า ผู้มี
บัณฑิตพึงทราบด้วยอำนาจแห่งการผสมกันของบัญญัติทั้ง ๒ ว่า ผู้มี
อภิญญา ๖ เสียงของหญิง จักขุวิญญาณ และว่า โอรสของพระราชา
ตามลำดับ ฯ
[สังคาคาถา]
อรรถทั้งหลาย ที่เป็นอารมณ์แห่งมโน-
ทวาร ซึ่งเกิดขึ้นในลำดับแห่งความเป็น
ไปของโสตวิญญาณวิถี โดยกระแสเสียง
ทางวาจา พ้นจากการรู้ชื่อนั้น บัณฑิตย่อม
รู้ได้โดยกระแสแห่งนามบัญญัติใด นาม -